سنگ نگاری، ژئوشیمی و جایگاه زمین ساختی گدازه های ائوسن زندیه-راویز (شمال غرب رفسنجان)

منطقه­ی مورد بررسی، در ۳۵ کیلومتری شمال غرب رفسنجان (استان کرمان) قرار دارد و بخشی از مجموعه آتشفشانی همبافت هزار (کمربند ارومیه-دختر) بوده و شامل تناوب چین خورده­ای از گدازه­ها (بازالت، پیروکسن آندزیت و آمفیبول آندزیت)، و پیروکلاستیک­های ائوسن است. بررسی­های سنگ نگاری نشان می­دهد که در این سنگ ها از درشت بلورهای پلاژیوکلاز با بافت­های غیر تعادلی از قبیل غربالی، تحلیل یافتگی و منطقه بندی نوسانی تشکیل شده­اند. شواهد یاد شده نشانگر وجود فرآیندهایی نظیر اختلاط ماگمایی و تغییرات فشار بخار آب و کاهش فشار، هنگام صعود ماگماست. بررسی­های ژئوشیمیایی نشان می­دهد که گدازه­های منطقه در سری آهکی-قلیایی قرار داشته و جدایش گسترده­ای در آن­ها صورت نگرفته است. غنی شدگی از عناصر نادر خاکی سبک (LREE) در مقایسه با عناصر نادر خاکی سنگین (HREE)، و بالا بودن مقدار عناصر ناسازگار LIL نسبت به HFS و نیز بی هنجاری منفی شاخص Ti ,Nb و P در گدازه­های منطقه، از نشانه­های سنگ­های وابسته به محیط فرورانش است. ترکیب شیمیایی این سنگ­ها و مجموعه­ی درشت بلورها، نشان دهنده­ی آن است که ماگماهای مادر آن­ها ترکیب بازی­تری داشته و احتمالا خاستگاه گوشته­ای دارند و در یک محیط قوس آتشفشانی قاره­ای فوران کرده­اند. ماگماهای مورد نظر بخشی از تاریخ تبلور خود را در مخازن پوسته­ای پشت سر گذاشته و ضمن تبلور بخشی در این شرایط، دستخوش آلودگی پوسته­ای نیز شده­اند.

Keywords:

Urumieh-Dokhtar magmatic belt , magma mixing , calc-alkaline , crustal contamination. , کمربند ماگمایی ارومیه-دختر , اختلاط ماگمایی , آهکی-قلیایی , آلودگی پوسته ای.