ارتباط بین رفتار آموزشی رابطان بهداشتی با رفتارهای پیشگیری کننده ابتلاء به لیشمانیوز پوستی (سالک) در خانواده های تحت پوشش آنها بر اساس مدل بزنف در شهر یزد

زمینه و هدف: این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین رفتار آموزشی رابطان و رفتارهای پیشگیری کننده خانواده ها بر اساس مدل بزنف اجرا شد. روش کار: در این پژوهش توصیفی کلیه رابطان (۶۰ نفر) مناطق آندمیک شهر یزد که به روش سرشماری انتخاب شدند، پرسشنامه محقق ساخته را طی مصاحبه تکمیل نمودند. از خانواده های تحت پوشش هر رابط نیز دو خانواده به طور تصادفی انتخاب شده و پرسشنامه توسط سرپرست خانواده (۱۲۰ نفر) طی مصاحبه تکمیل شد. روایی و پایایی پرسشنامه مورد تایید بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. نتایج: آگاهی رابطان و نگرش آنها با نمره آگاهی خانواده ها ارتباط مستقیم داشت. قصد رفتار رابطان با رفتار خانواده ها همبستگی مستقیم داشت. همچنین بین عوامل قادر کننده رابطان با آگاهی، قصد، عوامل قادرکننده و رفتار خانواده ها و رفتار آموزشی رابطان با آگاهی، نگرش و رفتار خانواده ها همبستگی مستقیم مشاهده شد.  نتیجه گیری: با توجه به نقش رابطان در  پیشگیری و بیماریابی و درمان بموقع لیشمانیوزها و از آنجا که دادن آگاهی به تنهایی نمی تواند رفتار آموزشی در رابطان ایجاد کند،  فراهم کردن آموزش موثر، نگرش و عوامل قادرکننده برای رابطان، تاثیر قابل ملاحظه ای بر رفتار خانواده ها و کنترل لیشمانیوزها خواهد داشت.

Keywords:

Volunteer health workers , Cutaneous Leishmaniasis , BASNEF model , Educational behavior , Preventive behavior , Iran , رابطان , سالک , مدل بزنف , رفتارهای آموزشی , رفتارهای پیشگیری کننده , ایران