امکان افزایش کارایی سامانه ی فعلی تصفیه ی فاضلاب یک کارخانه ی تولید محصولات لبنی و ارایه ی راهکارهای مناسب جهت ارتقای آن

زمینه و هدف: این تحقیق با هدف بررسی امکان افزایش کارآیی سیستم تصفیه ی فاضلاب کارخانه ی صنایع لبنی پگاه فارس و ارایه ی راهکار مناسب جهت ارتقای آن در سال ۱۳۸۶-۱۳۸۵ انجام گرفت. سامانه ی مورد استفاده برای تصفیه ی فاضلاب این کارخانه از نوع بی هوازی- هوازی متوالی است که در آن از برکه های تثبیت بی هوازی و لجن فعال متعارف و هوادهی گسترده استفاده شده است. این تصفیه خانه به دلیل توسعه ی نامناسب و عدم راهبری صحیح، استانداردهای خروجی مورد نیاز جهت دفع به زمین های کشاورزی را تامین نمی کرد. روش کار: جهت رفع مشکلات فوق و بوی بد ناشی از آن، اصلاحاتی همچون تغییر در ورودی و خروجی برکه ها و تنظیم نسبت غذا به زیست یاخته (F/M) در فرآیند لجن فعال و تبدیل لجن فعال متعارف به لجن فعال با تغذیه ی مرحله ای، صورت گرفت و بازده تصفیه خانه قبل و بعد از انجام تغییرات مورد بررسی و آزمایش قرار گرفت. نتایج: در نتیجه ی این تغییرات بازده حذف اکسیژن مورد نیاز شیمیایی(COD)، اکسیژن مورد نیاز زیست شیمیایی(BOD۵)، مجموع ذرات جامد معلق(TSS)، مجموع ذرات جامد محلول (TDS) و مجموع کلی فرم ها و کلی فرم های مدفوعی به ترتیب از ۴۲/۸۲، ۸۷/۸۶، ۱۸/۶۴، ۲۳/۲۰، ۵۶/۵۴ و ۸۷/۵۰ به ۳۴/۹۷، ۶۱/۹۸، ۴/۹۰، ۴۷/۲۸، ۰۹/۹۰ و ۹۵/۸۹ درصد افزایش یافت. نتیجه گیری: نتایج آزمایش های انجام گرفته نشان دهنده ی افزایش بازده تصفیه خانه بعد از اصلاح سامانه می باشد. همچنین مشاهده شد که کارآیی سامانه ی لجن فعال تغذیه ی مرحله ای و سامانه ی لجن فعال هوادهی گسترده در کاهش پارامترهای مورد بررسی در این تحقیق مشابه می باشد و استفاده از هوادهی گسترده در این تصفیه خانه، عملا باعث اتلاف انرژی و هزینه می شود.

Keywords:

Wastewater treatment , Dairy industries , Stabilization pond , Activated sludge , Treatment plant upgrading , تصفیه ی فاضلاب , صنایع لبنی , برکه ی تثبیت , لجن فعال , ارتقای تصفیه خانه