تطبیق نظریه ی کمال و فردیت در غزلیات شمس و آراء یونگ

مولانا عارفی است که در آثار خود به طور مفصل در باب انسان کامل و الگوی متعالی و شخصیت سالم روانی صحبت به میان آورده است. او با تامل بر زندگی معنوی بشر، تاکید فراوانی بر سیر مسیر کمال و رسیدن به تفرد دارد که از این باب با الگویی که یونگ تعریف کرده است، دارای همخوانی است. این مقاله بر آن است تا با روشی توصیفی- تحلیلی به تطبیق نظریه های کمال و فردیت در غزلیات شمس مولانا و آراء کارل گوستاو یونگ بپردازد. نتایج نشان می دهد، در روند رسیدن به کمال و فردیت وجوه تشابه بسیاری در دیدگاه های یونگ و مولانا دیده می شود. مولانا با شیوه ای شخصی اما جهان شمول در بستر عرفان ایران به مفهوم انسان کامل پرداخته که بسیار قابل تطبیق با نظریات یونگ است.

Keywords:

نظریه کمال , نظریه فردیت , مولانا , غزلیات شمس , کارل گوستاو یونگ