مدلسازی شدت زوال درختان بلوط ناحیه رویشی زاگرس به کمک فتوگرامتری پهپاد

زیست بوم های جنگلی در سراسر جهان از جمله منابع اساسی اقتصادیو محیط زیستی می باشند. امروزه درختان و جنگل ها با تهدید ناشی ازتغییرات آب وهوا و فعالیت های انسانی مواجه هستند. در ایران،جنگلهای زاگرس از حدودا دو دهه پیش با پدیده زوال درختان رو بهرو هستند. بی تردید اطلاع از موقعیت مناطق آسیب دیده و شدت زوالدر هر یک از مناطق, اولویت نخست در مقابله با زوال و یاسیاست گذاری در جهت درمان و کنترل بدیده زوال است. هدف ازمطالعه پیش رو، برآورد شدت زوال درختان بلوط در منطقه رویشیزاگرس میانی و جنوبی با به کارگیری داده های پهپاد در سطح ۱۶قطعه نمونه سالم و زوال یافته زاگرسی در استانهای کرمانشاه،چهارمحال وبختیاری و فارس می باشد. به این منظور شدت زوال بااستفاده از اطلاعات مستخرج از داده پهیاد محاسبه گردید. شدت زوالبرآورد شده با شاخص زوال به دست آمده از داده زمینی مقایسهگردید و به طور میانگین مقدار (R(۲ برابر ۰/۹۲ برای شدت زوالمحاسبه شده به دست آمد. نتایج به طور کلی یک چارچوب کارآمد رابرای تخمین شدت زوال درختان به منظور پایش مداوم این پدیده درنواحی کوهستانی و نیمه خشک پیشنهاد می کند.

Keywords:

فتوگرامتری پهپاد , زوال , شاخص های بافت , شاخص های RGB , زاگرس