ارزیابی برنامه

اهداف: تجارب زودرس در محیط بالینی در کوریکولوم دوره عمومی از سوی پژوهشگران مورد تاکید واقع شده است. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی برنامه برخورد زودرس با محیط بالینی برای دانشجویان سال اول دندان پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی تهران بود. روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، ۱۴۰ نفر از دانشجویان ترم اول دندان پزشکی دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در دو سال متوالی ۹۱-۱۳۹۰ و ۹۲-۱۳۹۱ به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند که ۷۴ نفر از آنها دانشجویان ورودی مهر ۹۰ (گروه اول) و ۶۶ نفر از آنها دانشجویان ورودی مهر ۹۱ (گروه دوم) بودند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته خودایفا با ضریب آلفای کرونباخ ۸۲/۰ بود. داده ها به کمک نرم افزار SPSS ۱۸ و با استفاده از آماره های توصیفی و آزمون های مجذور کای و Tمستقل تحلیل شدند. یافته ها: ۵۹ نفر (۷/۷۹%) در گروه اول و ۶۰ نفر (۹/۹۰%) در گروه دوم، این برنامه را در ایجاد آگاهی اولیه از رشته دندان پزشکی و ۵۸ نفر (۴/۷۸%) در گروه اول و ۵۵ نفر (۳/۸۳%) در گروه دوم، آن را در شفاف سازی انگیزه از انتخاب رشته دندان پزشکی، مفید و کاملا مفید اعلام نمودند. نمره استاندارد سودمندی بازدید از بخش های بالینی در هر دو گروه به طور معنی داری بیشتر از بخش های غیربالینی بود. رفتار حرفه ای، اخلاق پزشکی و پیشگیری از مهم ترین موضوعات مورد بحث بودند. نتیجه گیری: دوره های برخورد زودرس با محیط بالینی بر آگاهی اولیه دانشجویان از رشته دندان پزشکی و شفاف سازی انگیزه آنها تاثیر دارد و به خصوص از نظر دانشجویان، حضور در بخش های بالینی نسبت به سایر بخش ها مفیدتر است.

Keywords:

Professional-Patient Relations , Dentistry , Dental Care , Clinical Trial , ارتباط حرفه ای بابیمار , دندان پزشکی , مراقبت دندانی , کارآزمایی بالینی