تعیین مناسب ترین مسیر پیشنهادی از طریق تحلیل سلسله مراتبی (AHP) معیارهای ارزیابی شبکه جاده های جنگلی در سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS)

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر، تهیه نقشه قابلیت عبور اراضی طرح سعدآباد-ناهارخوران استان گلستان، طراحی مسیرهای پیشنهادی و انتخاب بهترین مسیر بر اساس معیارهای قابلیت عبور از طبقات اراضی، درصد شبکه­بندی، توزیع سطحی و تن­کیلومتر تصحیح­شده بود.روش بررسی­: ابتدا نسبت به تهیه نقشه قابلیت عبور اقدام شده و سپس به­کمک برنامه PEGGER دو مسیر پیشنهادی بر روی این نقشه طراحی شد و قابلیت عبور آن­ها از طبقات مختلف اراضی برآورد گردید. درصد شبکه­بندی و پوشش مشترک جاده­ها با محاسبه تراکم طولی و تعیین مرز چوب­کشی هر جاده و ایجاد بافر در اطراف آن­ها مشخص شد. در ارزیابی توزیع سطحی، متوسط فاصله مراکز هندسی پارسل­ها تا جاده اندازه­گیری گردید. متوسط تن کیلومتر هر گزینه با توجه به ضریب تصحیح فاصله چوب­کشی و ضریب تبدیل حجم به وزن چوب ­محاسبه شد. با وزن­دهی و تحلیل سلسله مراتبی معیارهای ارزیابی نسبت ­به انتخاب بهترین مسیر پیشنهادی اقدام شد.یافته­ها: نتایج نشان داد که جاده موجود در مقایسه با گزینه­های دیگر در مناطق با قابلیت عبور بهتری واقع شده است. متوسط فاصله مراکز هندسی پارسل­ها تا جاده­های پیشنهادی اول، دوم و جاده موجود به­ترتیب ۹۸/۴۷۶، ۳۱/۴۸۰ و ۸۵/۴۲۸ متر بود که نشان­ می­دهد جاده موجود از توزیع بهتری برخوردار بود. بیش­ترین درصد شبکه­بندی توسط گزینه پیشنهادی اول (۳/۸۲ درصد) حاصل شد. بر اساس معیار تن­کیلومتر، هر کیلومتر جاده موجود برای خروج تمام چوب­ها از پارسل­­ها باید تا ۹۶/۱۴۹ تن وزن را تحمل نماید. جاده موجود از لحاظ عبور از اراضی با قابلیت عبور بالا، پوشش مشترک، توزیع سطحی و تن­کیلومتر مناسب­تر از سایر گزینه­ها بود.بحث و نتیجه­گیری: با تجمیع معیارهای ارزیابی شبکه جاده­های جنگلی به­کمک فرآیند تحلیل سلسله مراتبی می­توان به درک دقیق­تری از کارایی شبکه جاده دست یافت و در نتیجه به انتخاب گزینه برتر مبادرت ورزید.

Keywords:

قابلیت عبور اراضی , مسیرهای پیشنهادی , معیارهای ارزیابی شبکه , سامانه اطلاعات جغرافیایی , طرح سعدآباد-ناهارخوران