چالش های فرزندآوری در کارکنان بالینی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

مقدمه: فرزندآوری یکی از مولفه های مهم علم جمعیت است و کاهش نرخ باروری در سال های اخیر، یکی از دغدغه های مهم کشوربوده است که منشا آن میتواند دلایل متعدد اقتصادی و اجتماعی باشد. از این رو این مطالعه با هدف بررسی چالش های فرزندآوریدر کارکنان بالینی دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام گرفته است .مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی ۵۵۰ نفر از پرسنل متاهل شاغل در بالین دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال۱۴۰۱ صورت پذیرفت. در این مطالعه افراد با استفاده از نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای،انتخاب و به دو پرسشنامه اطلاعاتدموگرافیک و پرسشنامه ذی ربط (خودساخته) پاسخ دادند. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و روایی محتواییپرسشنامه با استفاده از ضریب لاوشه مورد تایید قرار گرفت . برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های توصیفی با استفاده از نرمافزار SPSS ۲۶ استفاده شد.یافته ها: این مطالعه شامل ۳۲۸ نفر خانم و ۲۲۲ نفر آقا با میانگین سنی (انحراف معیار) (۲۴ / ۶ ) ۲ / ۳۵ سال بود. در مجموع ۱۵۴نفر(۹۳ نفر خانم و ۶۱ نفر آقا) از پرسنل تمایل به فرزنداوری نداشتند. سختی کار، شیفت در گردش، نداشتن درآمد کافی، داشتنتعداد مورد نظر فرزندان به ترتیب عوامل موثر بر عدم تمایل به فرزندآوری بوده است. در این مطالعه متغیر های سن، سابقه کار، سنازدواج و نوع استخدام (طرحی، شرکتی و رسمی) رابطه معنا داری با تمایل به فرزندآوری نشان نداد .نتیجه گیری: باتوجه به نتایج، مدیران اقتصادی و اجتماعی کشور می بایست توجهی ویژه به مسئله فرزندآوری داشته و نیز بابرنامه ریزی در جهت رفع موانع بازدارنده در حل مشکل کاهش رشد جمعیت اقدامی موثر داشته باشند.

Keywords:

فرزندآوری , کارکنان بالینی , علوم پزشکی