تلفیق کاربرد هنر و انرژی های تجدیدپذیر در فضاهای شهری پایدار (نمونه موردی : استفاده از انرژی باد در فضای شهری منجیل)

چگونگی ساختار کلی هنرها در مراحل خلق و ادراک از اصل مشترکی پیروی می کنند. هنر پیوسته در جستجوی راه های تازه ای برایدستیابی به ابتکارات گوناگون بوده همانگونه که هر هنری در روند خود از شرایط زمان و مکان و اجتماع و دیگر عوامل تاثیرپذیرند. هنرهادر رابطه با یکدیگر نیز به طور مستقیم و یا غیرمستقیم تاثیر می پذیرند، و بازتاب آن را از هر سو که باشد در قلمرو خاص خود نشانمیدهند و به ظرفیت و کارآیی خود می افزایند. جستجوی عوامل مشترک هنرها خود یکی از روشهایی است که میتواند این تاثیرپذیریرا آگاهانه افزایش دهد و ابتکارات تازهای را سبب شود. باد، تابش خورشید، امواج دریا و... از مهترین انرژی های پایدار هستند و امروزهنقش و استفاده از انرژی های پایدار در فضاهای شهری تجربه ی نوینی محسوب می شود. استفاده از این انرژی که ارزان، بهینه و بدونآلودگی است می تواند به عنوان جایگزین مناسب سوخت های فسیلی مطرح شود. این مقاله در صدد است با استفاده از انرژی تجدید پذیرباد و بستر مناسب شهر منجیل و از طریق ورود هنر به عرصه برنامه ریزی و طراحی شهری به خلق فضای شهری پایدار و نوینی دست بزندکه آنرا اکوپارک تجدیدپذیر و جزیره گردشگری پایدار نام نهادیم.

Keywords:

انرژی های پایدار , فضاهای شهری پایدار , استفاده از انرژی بادی , هنر در شهرسازی , منجیل