بررسی طراحی معماری بازار و نقش آن در اجتماعی و اقتصادی و محیط زیست (مطالعه موردی: بازار سنتی شهر تبریز)

آنچه که فضاهای یک شهر را پویا و جذاب ساخته و سبب ایجاد رضایت در بین شهروندان و جذب گردشگران می شود، تاریخ،فرهنگ غنی، زیبای بصری و منظر شهری است. شهر تبریز با داشتن جاذبه های تاریخی، فرهنگی و تجاری مورد توجه گردشگران می باشد. بازار بزرگ تبریز،که بزرگترین بازار مسقف جهان است، یکی از این مکان های تاریخی و تجاری در کشور ایران است که با داشتن شهرهای جهانی، قابلیت های فراوانی به منظور تبدیل شدن به مکانی برای گردشگری در سطح ملی و بین المللی دارد.یکی از این جاذبه های توریستی مجموعه بازار تبریز می باشد. بازار های قدیمی از جمله مراکز خدماتی می باشند که علاوه براهمیت خدمات رسانی به عنوان مکانی با جاذبه های تاریخی می توانند سرمایه های سرگردان گردشگری را به سوی خود جلب نماید. در یک نگرش سیستمی به شهر، بازار های سنتی در شهر های قدیمی و تاریخی کشور به عنوان معاصر منحصر به فرد درسازمان فضایی شهر ها بود و نقش محوری در اقتصاد آنها بازی نموده اند. معماری پوشیده بازار های شهری ایران، نتیجه تداوم تجربه های ارزش مندی است که انطباق با محیط و هم چنین انطباق با عملکرد های گوناگون بازار به وجود آمده اند. در این معماری تلاش بی نظیری برای ایجاد یکپارچگی و وحدت در فضاهای گوناگون بازار صورت گرفته است. بازار سنتی تبریز یکی از نمونه های منحصر به فرد از لحاظ معماری بوده که قدمت آن به قرن چهارم هجری قمری می رسد، به عنوان یکی از زیباترین وبزرگترین بازار های به هم پیوسته ی سر پوشیده، گواهی زنده بر اصالت، تجارت و معماری در مشرق زمین است. در این راستا هدف از انجام این پژوهش، نشان دادن روشی به صورت توصیفی و ابزار تحقیق به صورت مطالعه کتابخانه ای و حضور میدانی است.

Keywords:

معماری , بازار های سنتی تبریز , تیمچه مظفریه , شهر , طراحی بومی