مولفه های تاثیرگذار در طراحی فضاهای بازی بر سلامت روان کودکان (نمونه موردی: محوطه مجتمع های مسکونی)

وقتی کودکان، همه روزه، زمانی را در فضای باز سپری می کنند و به فعالیت های هدفمند می پردازند،حسی از پیشرفت و رشد و شکوفایی را تجربه می کنند. کودکان به هنگام استفاده از تجهیزات بازی بهصورت جمعی و نیز با یادگیری و پیروی از قانون و مقررات ایمنی هنگام بازی در فضای باز . در واقعمهارت های اجتماعی و هیجانی خود را رشد می دهند. آمروزه فضای بازی کودکان و علاقه کودکان بهفضاهای باز و بسته در مجتمع های مسکونی و فضاهای عمومی به ویژه در کلان شهرها و در برآوردهساختن نیازهای اجتماعی و فردی شهروندان. خصوصا کودکان نقش اساسی و مهمی را ایفا می کنند. تولیدنبوه مسکن آپارتمانی واستفاده از الگوهای طراحی وارداتی و بی توجهی به محیط مناسب بازی کودکان وسلامت کودک کم اهمیت بوده است. بر این اساس توجه به مولفه های تاثیر گذار در فضاهای بازیکودکان بر سلامت روان آنها، امری ضروری به نظر می رسد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی_تحلیلی باروش مطالعه کتابخانه ای و مروری بر مقالات اخیر به منظور شناسایی مولفه های تاثیرگذار در طراحیفضاهای بازی، در راستای ارتقای سلامت روان کودکان در مجتمع های مسکونی و فراهم کردن شرایطهرچه بهتر جسمی و روانی کودک است. در این پژوهش سعی می شود که الویت های مورد نظر والدین درطراحی مجتمع مسکونی مد نظر فرار گیرد تا بتوان میزان و کیفیت استفاده از فضاهای بازی را به حداکثررساند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که ایده های معمارانه ی طراحی فضاهای مطلوب در جهتارتقای سلامت جسمی و روانی کودکان است. (ایجاد فضای زنده و پویا، الهام و به کارگیری از عناصرطبیعت، تناسب و ترکیب فضاهای باز نیمه باز و بسته. ایجاد هیجان و تنوع پذیری ایجاد نشانه های فضایی)

Keywords:

مجتمع مسکونی , سلامت روان , فضای بازی کودکان , شهر قم