طراحی موزه فرش و بافندگی با رویکرد بافت های سنتی مازندران

موزه ها پایگاه فرهنگ جامعه پا به زبان دیگر محل عرضه اصالت ها و نشانه های فرهنگی است. بنابراین باید از اعتبار وحرمت ویژه ای برخوردار باشند. فرش از جمله مهمترین محصولات دست بافت در صنایع دستی ایران است که بیشترینکاربرد از میان گستردنی ها در زندگی ایرانیان است. فرش های ترکمن و بافت های سنتی مازندران میراث گرانقدری استکه از دیرباز به جای مانده و شناسنامه این ملت مهر تائید خورده است. از آنجایی که مازندران از قدیمی ترین استان هایایران است و هنر این منطقه نیز به تبع آن قدیمی است. شکل خطوط آرایه ها و نقشه های فرش با فکر و اندیشه منطقه ایآراسته شده اند و این اندیشه باعث تفاوت عمده در طرح فرش شده است. معمولا ریشه تاریخی و فرهنگی آرایه ها و نقشه-ها به قبل از اسلام بر میگردد. که بیشتر در هنرهای دیگر کاربرد داشته اند و در بعد از اسلام این آرایه ها در نقشه هایفرش گسترش پیدا کرده است. در این پروژه با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و در نظر گرفتن جنبه های هنری فرشکه باعث شده فرش به عنوان فرهنگ و تمدن سرزمین ایران شناخته شود تلاش برای طراحی و ارائه فضاهای مناسب درقالب یک موزه فرش شده است که بتوان با ارائه راهکارهای مناسب مکانی جهت معرفی فرش. ساماندهی و هماهنگیجهت معرفی بیشتر فرش و بافت های سنتی منطقه، طراحی کرد که در اینجا با ایجاد موزه فرش با رویکرد بافت هایسنتی مازندران در جهت ارتقاء فرهنگ و آموزش حفظ میراث باستانی. همچنین پیوند معماری با شهر و اجتماع درمنطقه ضروری میباشد و میتواند زمینه حضور و مشارکت بیش از پیش مردم را در فضاهای فرهنگی فراهم آورد.

Keywords:

موزه فرش و بافندگی , بافت های سنتی , مازندران