بررسی آموزش هوی تمحور در طراحی معماری در پردیس هنرهای زی با (از ورود سیستم بوزار تا سال ۱۳۴۸) و ارزیابی میزان اثربخشی آن در آثار دانش آموختگان معماری

هدف این تحقیق بررسی مولفه های هویتبخش در معماری و بررسی آن مولفه ها در آغاز آموزش آکادمیک معماری درایران متاثر از سیستم آموزش بوزار است. پرس شهای اصلی عبارتند از :مولفه های خوانش هویت محور در معماری چه هستند ؟کاربست خوانش هویت محور در آموزش طراحی معما ری، چه تاثیری بر فرآیند ایدهپردازی و خلق اثر دانشجویان معما ری دارد؟تاثیر نحوه آموزش معما ری در دانشکده هنرهای زیبا (در دوره های اول) در کاهش یا افزایش بحران هویت در دورانپهلوی دوم چگونه بوده است؟روش تحقیق توصیفی-تحلیلی، منابع مورد بررسی کیفی قرارگرفته و در نهایت با استفاده از روش استدلال به بیانمولفه های هوی تبخش معماری ایرا نی-اسلامی پرداخته شده است و در ادامه به چگونگی ارتباط و به کارگیری اینمولفه ها در آثار دانش آموختگان دوره ول پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران، به عنوان هدف نهایی می پردازد.دستاوردهای تحقیق نشان می دهد که بهره گیری از سیستم آموزش بوزار به سبب ویژگیهای ماه وی آن در حل بحرانهویت و هویتبخشی به آثار دانش آموختگان معما ری در دانشکده هنرهای زیبا چندان اثر بخش نبوده است و دوره پهلویدوم باعث تشدید بحران هویت چه در حیطه آموزش و چه در حوزه شهر ی شده است .

Keywords:

هویت , مولفه های هویت , مدرسه هنره ای زیبا , سیستم آموزش بوزار , دانشکده معمار ی , آموزش معما ری