برر سی مولفه های تاثیر گذار معماری زمینه گرا در طراحی اقامتگاه های بومگردی

معماری مدرن تغییراتی بنیادین را موجب شد که مهم ترین آن ها عدم توجه به زمینه و بستر طرح و به فراموشی سپردن الگوهایهویت بخش در طراحی فضای کالبدی می باشد. در بحث از زمینه گرایی اینکه هر اثر معماری باید با بستر و زمینه خود هماهنگ وسازگار باشد موضوعی اساسی است. منظور از زمینه، متن، بستر و محیطی می باشد که معماری در آن شکل می یابد. بنابراین طراحباید شناخت و درکی عمیق از زمینه و محیط طرح داشته باشد. بستر افامتی به عنوان یکی از مهم ترین ابعاد زمینه گرایی می تواندراهکاری مناسب در هویت بخشی به الگوهای معماری در طراحی باشد. توجه به اسان و زمینه ی ذهنیت سکونت او در طراحی ازمهم ترین آهداف این پژوهش است که می تواند برای دستیابی به الگوهای هویت بخش در طراحی داخلی مورداستفاده قرار گیرد،بنابراین پرداختن به معماری بومی از این نظر که منعکس کننده ی بسیاری از الگوهای باارزش زمینه گرایی می باشد و بستر وزمینه ی ذهنیت فرهنگی انسان به حساب می آید ضروری به نظر می رسد.رویکرد زمینه گرایی که درواقع یک نوآوری اساسی یا نوعی ملاحظه ظاهری به این مسئله نیست. همواره در پی یک رابطه بصریقوی و صریح بین طرح و محیط پیرامون یا همان زمینه بوده است. کالبد اصلی این تحقیق نیز بر پایه این رویکرد شکل گرفته که باشناخت مفهوم زمینه گرایی و مولفه های مربوط به آن در طراحی اعم از داده ها و خصوصیات فیزیکی تاریخی، اجتماعی-فرهنگی واقلیمی و سپس با تحلیل انواع زمینه معیارها و ضوابطی استخراج گردید که در فرایند طراحی نقشی اساسی دارند. تحقیق حاضر ازحیث روش در حیطه ی کاربردی و از حیث ماهیت کیفی و توصیفی و تحلیلی است که بیشتر اطلاعات موردنیاز از طریق اسناد واطلاعات کتابخانه ای جمع آوری شده است. یافته های این پژوهش نشان داد که ترکیب معماری زمینه گرایی کالبدی با عناصرمعماری بومی در طراحی اقامتگاه بوگردی که فرضیه ی مدنظر پژوهش بوده می تواند هدف پژوهش حاضر را که شناساندن و آشنانمودن هر چه بیشتر گردشگران بافرهنگ و معماری بومی گیلان همراه با فضایی دل چسب و زیبا است با توجه به معماریزمینه گرای منطقه گیلان از طریق تطبیق با محیط اطراف و زمینه خود، محقق سازد.

Keywords:

مولفه های تاثیرگذار , معماری زمین گرا , اقامتگاه بومگردی , اقامتگاه