مطالعه و برنامه ریزی اختصاص مسیرهای ویژه دوچرخه سواری (مطالعه موردی ؛شهر بابلسر)

رشد روز افزون شهر نشینی، جمعیت شهری و به تبع آن رشد عبور و مرور و رفت و آمدهای ساکنان شهر با وسایل نقلیهموتوری در سطح برون و درون شهری، مشکلات بسیاری را در سیستم حمل و نقل ایجاد نموده است. بر این اساس برایکاهش معضلات ترافیک، حمل و نقل وآلودگی هوا برنامه ها و طرح های متنوعی اجرا می گردد. یکی از برنامه هایی که بااجرای عملی و صحیح آن می توان تا حد قابل توجهی آرامش را به سیستم حمل و نقل و عبور و مرور شهری باز گرداند،توسعه حمل و نقل انسان گرا (پیاده روی _ دوچرخه سواری) می باشد . در این پژوهش چگونگی انتخاب معیارهایصحیح و مناسب برای مسیر های دوچرخه در شهر بابلسر با توجه به موقعیت مکانی و عوامل موثر بر آن مورد بررسی قرارگرفته و این نتیجه به دست آمده است که در طراحی مسیر های دوچرخه هر اندازه به کیفیت طراحی توجه گردد ومعیارهای مناسب برای مسیر های دوچرخه سواری در نظر گرفته شود استفاده از دوچرخه و درنتیجه گسترشدوچرخه سواری در امر حمل و نقل درون شهری، گذران اوقات فراغت توسط افراد مختلف بیشتر می گردد، زیرا امنیت وآرامش خاطر استفاده کنندگان که از عوامل بسیار مهم در طراحی مسیر می باشد، در نظر گرفته شده است . روشپژوهش در این تحقیق توصیفی، تحلیلی بوده، جمع آوری اطلاعات نیز به روش اسنادی و میدانی انجام گرفته که بااستناد به طرح های اجرا شده و معیارهای طراحی مربوط به موضوع، بررسی و نتیجه گیری شده است.

Keywords:

دوچرخه , دوچرخه سواری , مسیر ویژه دوچرخه , توسعه پایدار