سنجش و تحلیل ذهنی عدالت فضایی در توزیع خدمات شهری (نمونه موردی : شهرری)

امروزه در سراسر جهان رشد سریع جمعیت و تمرکز عمده جمعیت در شهرها چشم انداز زندگی بیشتر انسانها را تغییرداده و تاثیر بزرگی بر آنها دارد و این رشد و توسعه روزافزون شهری به طور به ویژه در کشورهای درحالتوسعه زمینه سازبحران های مختلفی می شود. باید گفت درواقع شهرها تشکیل یافته از اجتماعات انسانی هستند که باید زمینه ساز تامیننیازهای روزمره شهروندان مانند: شغل، مسکن، تغذیه، پوشاک، بهداشت، آموزش و ... باشند؛ بنابراین مفهوم عدالتاجتماعی در فضای شهری در راستای تامین عادلانه نیازهای همه شهروندان شکل میگیرد. پژوهش حاضر، ازنظر هدفکاربردی و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است و شیوه گرداوری داده ها اسنادی و پیمایشی بوده است. پرسشنامه طراحی شده برای بخش مدیریت شهری منطقه در راستای بررسی عدالت فضایی در منطقه از منظر مدیران شهری ازلحاظرویکرد، اهداف و اقدامات مدیریت شهری تنظیم شد که با توجه به نتایج جدول فوق مدیران شهری منطقه در ارتباط بااقدامات صورت گرفته درزمینه توزیع خدمات میانگین امتیاز بیشتری را به خود دادهاند. همچنین ازنظر هدف و رویکردعدالت فضایی در توزیع خدمات میانگین متوسطی را برای خود ارائه کرده اند. بااینحال با توجه به نتایج کلی و میانگینحاصل از آزمون توکی برای محلات منطقه ۲۲ در ارتباط با میانگین رضایت از توزیع خدمات شهری و عدالت فضایی بینمحلات از دیدگاه شهروندان می توان گفت به طورکلی میانگین نظرات شهروندان در سطح محلات منطقه ۲۲ (شهرری)بیانگر رضایت کمتر از متوسط آنها از وضعیت توزیع خدمات و عدم بهینگی آن در سطح منطقه است. همچنین نتایجتحلیل دیدگاه های شهروندان در ارتباط با رضایت از مدیریت شهری و خدمات شهری در سطح محلات و نواحی منطقه۲۰ (شهرری)، نشانگر عملکرد نه چندان مطلوب شهرداری در ارائه خدمات به شهروندان است؛ به طوریکه میانگین نظراتشهروندان بیانگر رضایت کمتر از حد متوسط بیش از ۵۰ درصد ساکنان محلات از عملکرد مدیریت شهری در راستایعدالت فضایی بوده است.

Keywords:

عدالت فضایی , خدمات شهری , توزیع خدمات , شهرری