مقایسه میزان تاثیرگذاری آموزش گروهی و فردی شهروندان در زمینه تفکیک پسماند در مبدا (مطالعه موردی شهر شیراز)

امروزه حفاظت از محیط زیست به عنوان یکی از دغدغه های مدیریت شهری بوده و در این بین مدیریت پسماند هابخصوص در مبدا تولید از اهمیت ویژه ای برخوردار است. توسعه شهرنشینی، رواج فرهنگ مصرف گرایی، افزایشجمعیت و به تبع آن پیچیده تر شدن زندگی جوامع بشری در قرن جدید، محیط زیست انسانی و طبیعی را با مخاطراتجدی مواجه ساخته است. لذا ضروری است با انجام فرهنگ سازی مناسب عمومی در این زمینه، ضمن کاهش آسیبهای وارده به محیط زیست، بار مالی ناشی از جمع آوری پسماندها در مدیریت شهری تقلیل یابد. تحقیق حاضر با هدفمقایسه نحوه دریافت آموزش جمعی (صدا و سیما) و فردی (چهره به چهره) شهروندان در خصوص مدیریت پسماند درمبدا و میزان اقبال شهروندان در این خصوص می باشد. بدین منظور با همکاری کارشناسان ذیربط، پرسشنامه ای تدوینگردیده که در آن فضاهای آموزش شهروندی جمعی و فردی مورد مقایسه و تحلیل قرار گرفته است. در ادامه به وسیلهآزمون های آماری میزان روایی و پایایی پرسشنامه جهت اطمینان از نتایج به دست آمده سنجیده شده است. تجزیه وتحلیل داده های پرسشنامه نیز با استفاده از نرم افزار spss و انجام آزمون های ناپارامتریک انجام گردیده است. رسانههای عمومی و فردی هر دو از سطح اقبال بالایی توسط شهروندان برای دریافت مفاهیم مرتبط با تفکیک پسماندها درمبدا برخوردارند. اما در عین حال میزان اثرگذاری آموزش جمعی از طریق صدا و سیما در مقایسه با آموزش چهره بهچهره در زمینه تفکیک پسماندها در مبدا بیشتر می باشد. از طرفی می بایست توجه داشت بزرگترین مزیت آموزش هایچهره به چهره، انتخاب مخاطب و کم هزینه تر بودن آن است.

Keywords:

پسماند , آموزش , فرهنگ سازی , بازیافت