مقایسه عملکرد شاخص های مدل ریمن در تعیین تقویم گردشگری شهر قم

آب وهوا از مهمترین عوامل موثر بر تعیین زمان مناسب گردشگر ی و توسعه صنعت توریسم است. جمعیت قابل توجه، موقعیت مناسبشهر قم در ایران مرکز ی و برخورداری از جاذبه های زیارتی و گردشگری فراوان آ ن را به عنوان قطب گردشگری ایران مطرح کردهاست.د ر این پژوهش برای تعیین زمان مناسب گردشگری در شهر قم از شاخص های زیست اقلیمی به کاررفته در مدل ریمناستفاده شده است . به این منظو ر داده های اقلیمی دمای هوا، رطوبت نسبی، میزا ن ابرناکی آسمان و سرعت باد از سازمان هواشناسیکشور اخذ شد. با در نظر گرفتن میانگین درازمدت پارامترهای اقلیمی فو ق مقادیر شاخص های PET, SET و PMV محاسبه ومقایسه گردید . بررسی ها که در قالب تقویم زمانی ارائه شده نشان میدهد که با توجه به نتایج دو شاخص PET و PMV روزهای ۱ تا ۱۷ فروردین و ۲۰ مهر تا ۶ آبان بهترین بازه زمانی برا ی حضور گردشگران در شهر قم می باشد. اما بر اساس خروجی های شاخصSET هرچند که دوره آسایش اقلیمی منطبق بر همین ماه ها است ولی تنش های گرمایی طولانی مدت بر منطقه حاکم است کهنمی تواند با واقعیت اقلیمی سازگار باشد . درنهایت مقایسه نتایج به دست آمده از هر سه شاخص نشان داد که شاخص های PMV ،PET وضعیت بهتر ی از زیست اقلیم منطقه ی موردمطالعه ارائه می دهند.

Keywords:

گردشگری , شاخص زیست اقلیمی , آسایش اقلیمی , قم