اینترنت اشیاء اصطلاحی است برای توصیف دنیایی که درآن اشیا قادر خواهند بود با اتصال به اینترنت یا به کمکابزارهای ارتباطی با سایر اشیا تعامل داشته باشند و اطلاعات خود را با هم و یا با انسانها به اشتراک بگذارند و کلاسجدیدی از قابلیت ها، برنامه های کاربردی و سرویس ها را ارائه دهند.دنیایی که درآن تمامی اشیاء و دستگاه های نامتجانسقابلیت آدرس دهی و در نتیجه قابلیت کنترل پذیری دارند.اینترنت اشیاء نوآوری آینده در زمینه تکنولوژی های بیسیممحسوب می شود و در بسیاری از زمینه ها دارای کاربرد است. هدف این پژوهش بررسی تاثیرات فناوری
اینترنت اشیاء دردستیابی به شهرهای هوشمند است. پژوهش حاضر برحسب نوع روش توصیفی- تحلیلی و از لحاظ نوع هدف،کاربردیاست.روش گردآوری اطلاعات مبتنی بر روش اسنادی و کتابخانه ای می باشد و برای مطالعه موضوع حاضر به بررسیمقالات علمی پژوهشی داخل و خارج درمجلات معتبر پرداخته می شود.در این مقاله ابتدا دیدگاه های مختلف درباب تاثیراینترنت اشیاء در دستیابی به شهرهای هوشمند مورد بررسی قرارمی گیرد و سپس کاربردهای کلی آن را در زمینه ها وحوزه های گوناگون خدمات عمومی، سیستم حمل و نقل و خدمات اجتماعی، چالش های ادغام
اینترنت اشیاء وشهرهوشمند و در نهایت در بخش تحلیل یافته ها به بررسی و مرور تاریخچه و وضعیت
اینترنت اشیاء و بازار کار آن درایران پرداخته میشود.کشور ما باداشتن نیروی کار جوان کافی و تحصیل کرده در حوزه IT پتانسیل زیادی برای استفاده و بهره وری از IOT دارد.اما متاسفانه بودجه و توجه کافی برای بهره گیری از این پتانسیل اختصاص داده نمی شود.اما خوشبختانه توجه بخش های خصوصی و اپراتورها به خدمات مبتنی بر IOT افزایش یافته که میتواند بستر فعالیت های گسترده و حتی صادرات سرویسها و محصولات IOT به کشورهای منطقه را فراهم کند.با وجود مشکلات فراوان در این مسیر،پروژه ها و استارتاپ های حوزه اینترنت اشیا در ایران در حوزه های حمل و نقل، مدیریت انرژی، حفظ محیطزیست،خودروی هوشمند،کشاورزی،دامپروری،آموزش، سلامت و ایمنی و... مشغول به فعالیت هستند.