بوم آشکاری زیرساخت های طبیعی در منظر شهری (نمونه موردی: شهر رشت)

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 82

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICCACS05_0997

تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1402

Abstract:

با افزایش جمعیت، تقاضای ما از محیط زیست افزایش مییابد. انسان از محیط زیست جدا میشود و این گسست منجر بهسرعت تخریب محیط زیست میشود. برای داشتن آیندهای امن و سالم برای همه ساکنان زمین، باید الزامات محیط زیسترا از طریق آموزش محیط زیست و فرایندهای زیست محیطی الویت بندی کنیم. ممکن است برای بسیاری از مردم، ارتباطبا محیط طبیعی مشکل باشد لذا معماران منظر و طراحان شهری می توانند با آشکار سازی پروسه های زیست محیطی کهدر مناظر روزمره مشهود است، به عنوان مترجمان اکوسیستم ها و عموم مردم در فرایندهای محیطی خدمت کنند. علیرغم نوظهور بودن رویکرد طراحی بوم آشکار، چگونگی ادغام سیستم های زیست محیطی و رفتارهای انسانی، از گذشتهمورد توجه بوده است. اما به علت فاصله شهر صنعتی از لذتهای زندگی روستایی، نگرانی های مربوط به سلامت جامعهبشری و محیط زیست آنها، به موضوع مهمی تبدیل شده است. هدف از این مقاله، پیشنهاد یک طرح زیست محیطی استکه میتواند به بازنگری یک دید کلی از ارتباطات مردم در سیستم های محیط زیست کمک کند. در این مقاله با روشتوصیفی- تحلیلی و با بررسی و تحلیلی متون و برداشت میدانی شهر رشت به تبیین راهکارهای مدیریتی بهینه جهت مدیریت یکپارچه روانابها به عنوان طراحی بوم آشکار، پرداخته شده و در نهایت با ارزیابی شرایط محیطی شهر رشت،راهکارهای مناسب و خاص این شهر جهت طراحی بوم آشکار، به ترتیب الویت: حوضچه های نگهداری، جوی های سبز،بام سبز، سطوح نفوذپذیر، زیست بوم ها و مخازن جمع آوری نتیجه شده است که این راهکارها، مدیریت پایدار روان آب-ها، ارتقای زیبایی شناختی شهرها، افزایش تعاملات اجتماعی شهروندان و در نهایت آشکارسازی فرایند چرخه طبیعی آبرا به دنبال خواهد داشت که به موجب آن سطح آگاهی شهروندان از محیط زیست ارتقا یافته و امکان ارتباط دوسویهشهروندان و محیط ایجاد میشود که باعث ارتقای ارج نهادن به این فرایندها می شود.

Authors

رقیه شکری

کارشناس ارشد طراحی شهری،گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران