بررسی اثر عمق نفوذ و ضخامت بر کارایی سپر نانو کامپوزیت ساخته شده در باند فرکانسی ۱۲/۵-۸ گیگاهرتز
Publish place: Journal of Military Medicine، Vol: 23، Issue: 5
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 77
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MILIT-23-5_007
تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1402
Abstract:
زمینه و هدف: با توجه به اثرات نامطلوب مواجهه با امواج الکترومغناطیس بر انسان و تجهیزات، کنترل های مهندسی مثل استفاده از سپرهای حفاظتی (شیلد) از بهترین روش های کنترل و کاهش مواجهه با امواج الکترومغناطیس هستند. روش های متنوعی جهت ارزیابی کارایی شیلدهای الکترومغناطیس وجود دارد. این مطالعه باهدف بررسی اثر عمق نفوذ شیلد و ضخامت بر کارایی نانوکامپوزیت انجام شد. روش ها: در این مطالعه از پارافین واکس به عنوان ماتریس و از نانو ذرات کروی کربن سیاه و Fe۳O۴ به عنوان فیلر استفاده شد. دو نمونه نانو کامپوزیت با درصدهای وزنی متفاوت مواد پرکننده ساخته شدند. اندازه گیری خصوصیات الکترومغناطیسی نانو کامپوزیت های ساخته شده با استفاده از دستگاه آنالیزور شبکه برداری (Vector Network Analyzer) در محدوده فرکانسی ۸ تا ۱۲/۵ گیگاهرتز (X) و بر اساس روش انتقال/ بازتاب انجام شد. از روش دلتا جهت ارزیابی کارایی محافظتی شیلد در ضخامت ها و فرکانس های مختلف استفاده شد. یافته ها: بر اساس درصد وزنی ترکیبات تشکیل دهنده نانو کامپوزیت، دو نمونه به دست آمد. بیشترین عمق نفوذ در نمونه FN۲ دیده شد. تطابق بین مقاومت محیط و اجزای شیلد در کمترین ضخامت شیلد و در فرکانس های اولیه مشاهده شد. کمترین مقدار دلتا در نمونه FN۲ مشاهده شد. نتیجه گیری: بر اساس روش دلتا، با افزایش جذب و کاهش انعکاس در شیلد، کارایی محافظتی شیلد افزایش می یابد. ضخامت شیلد و فرکانس امواج الکترومغناطیسی بر کارایی محافظتی شیلد تاثیر دارند. افزایش تطابق بین مقاومت محیط و مقاومت اجزای شیلد، باعث افزایش کارایی شیلد می شود.
Keywords:
Authors
روح اله فلاح مدواری
Health Research Center, Life Style Institute, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran
حمیده بیدل
Department of Occupational Health and Safety, School of Public Health and Safety, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
صدیقه حسین آبادی
Research Center for Health Sciences and Technologies, School of Health, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran
غلامحسین پورتقی
Health Research Center, Life Style Institute, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :