تاثیر ویژگی های شخصیتی معلمان در ارتقای عملکرد تحصیلی

هدف این پژوهش تعیین رابطه ی ویژگی های شخصیتی با خودکارآمدی تحصیلی بود. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی است که در آن روابط بین متغیرهای پژوهش با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفت. مشارکت کنندگان شامل ۴۷۴ دانش آموز دوره ی دوم متوسطه (۱۸۶ پسر و ۲۸۸ دختر) بودند که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای از بین دانش آموزان دوره ی دوم متوسطه ی شهر یزد انتخاب شدند. این افراد مقیاس چند مولفه ای قدردانی، فرم کوتاه پنج عامل بزرگ شخصیت، مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک شده، پرسشنامه ی استرس تحصیلی و پرسشنامه ی خودکارآمدی تحصیلی را تکمیل نمودند. نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد که از بین ویژگی های شخصیتی به عنوان متغیر برون زاد اول توافق پذیری به طور مستقیم، توافق پذیری، وظیفه گرایی، روان نژندگرایی و گشودگی به تجربه به صورت غیرمستقیم با واسطه گری استرس تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی قادر به پیش بینی قدردانی شدند. همچنین از بین ابعاد حمایت اجتماعی ادراک شده به عنوان متغیر برون زاد دوم حمایت دیگران و حمایت خانواده به طور مستقیم و حمایت خانواده به صورت غیرمستقیم با واسطه گری استرس تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی قدردانی را پیش بینی کرد. نتیجه آن که ویژگی های شخصیتی و حمایت اجتماعی ادراک شده، استرس تحصیلی افراد را کاهش داده و افراد کم استرس در مقابله با مشکلات تحصیلی خودکارآمدتر می شوند. در چنین شرایطی دانش آموزان در مسیر قدردان تر شدن پیش می روند.

Keywords:

معلمان , ارتقای شغلی , تحصیلی , استرس