بررسی تحلیلی قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب ۱۳۹۹ و ارزیابی تطبیقی آن با یافته های جرم شناسی و اسناد بین المللی حقوق کودک

کودکان و نوجوانان به علت شرایط سنی خاص از حساس ترین و آسیب پذیرترین اقشار جامعه در زمینه ی خطرات و آسیب های متاثر از جرم و بزهکاری هستند که نیازمند مراقبت و حمایت ویژه می باشند. قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب ۱۳۹۹ جامع ترین و ارزشمندترین قانونی است که تاکنون در زمینه ی حمایت از اطفال و نوجوانان تصویب شده است. این قانون ضمن مرتفع نمودن ضعف ها و کاستی های قانون حمایت از کودکان و نوجوانان مصوب ۱۳۸۱، ابتکارات و نوآوری هایی در زمینه ی حمایت همه جانبه از اطفال و نوجوانان با تقسیم وظایف و دخیل نمودن نهادها و سازمان های مختلف، جرم انگاری وسیع نسبت به ایجاد وضعیت مخاطره آمیز توسط اشخاص مسئول و غیرمسئول به وجود آورده است. در این قانون ضمن تفکیک دوران طفولیت و نوجوانی و افتراقی نمودن پاره ای از اقدامات حمایتی برای هر یک از این دو دسته، سعی در تخصصی و متناسب نمودن اقدام بوده است از طرفی با کنکاش و تدقیق در نظریات و یافته های علم جرم شناسی و همچنین اسناد حقوق بشری مرتبط با حقوق کودک و نوجوان و مقایسه ی قانون حمایت از اطفال و نوجوانان با این نظریات و اسناد پی می بریم که قانون فوق الاشعار در بسیاری از موارد با نظریات و اسناد مذکور تطابق داشته و قابل پذیرش است. ضمن این که این قانون در برخی موارد نیز ضعف ها و کاستی هایی داشته و برای تناظر و تجانس بیشتر با این اسناد و نظریات نیاز به تغییرات و اصلاحات بیشتری است.

Keywords:

اطفال و نوجوانان , یافته های جرم شناسی , اسناد بین المللی حقوق کودک