تخریب کیفی و تغییر الگوی هیدروژئولوژیکی آبخوان بحرانی گیسور، خراسان رضوی

در مناطق خشک و نیمه خشک به دلیل کمی بارندگی و برداشت بی­رویه از منابع آب زیرزمینی باعث تغییر الگوی هیدروژئولوژی، افزایش افت و در نهایت مرگ آبخوان­ها می گردد. دشت گیسور در جنوب استان خراسان رضوی واقع شده است. جهت بررسی تغییرات حجم ذخیره آبخوان و همچنین اثر آن بر کیفیت آب زیرزمینی، از اطلاعات سطح آب ۱۸ پیزومتر موجود در دشت گیسور استفاده شده است. مقادیر هدایت الکتریکی در صحرا با استفاده از دستگاه هدایت سنج HANA اندازه گیری گردیده است. با توجه به نقشه هم­پتانسیل، تغذیه آبخوان عمدتا از بخش­های جنوبی، جنوب شرقی، و شمال غربی صورت می­گیرد. متوسط سطح آب پیزومترها دارای  افت ۵/۵ متری در طول دوره ۲۳ ساله می­باشد. بررسی بیلان آب زیرزمینی برای دوره یک ساله نشان از کسری مخزن به مقدار ۱۲/۴ میلیون متر مکعب بوده است. با توجه به نقشه­­ی پراکندگی هدایت الکتریکی، تغییرات هدایت الکتریکی تقریبا با جهت جریان آب زیرزمینی همسو می­باشد. مقدار شوری در جهت جریان تا بخش­های میانی روند افزایشی را نشان می­دهد که نتیجه تخریب کیفی منابع آب زیرزمینی ناشی از نفوذ آب شور و ایجاد گرادیان زیاد به سمت مرکز در طی برداشت بیش از حد می­باشد.

Keywords:

Electrical conductivity , Geysoor Plain , Salt water intrusion , Unit hydrograph , Water budget , بیلان آب , دشت گیسور , نفوذ آب شور , هدایت الکتریکی , هیدروگراف معرف