بررسی رابطه اضطراب کرونا با امیدواری و تعارض معلم و شاگرد در شروع کلاس های حضوری سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱

زمینه و هدف: اپیدمی کووید ۱۹، پیامدهای متعددی در حوزه های مختلف از جمله حوزه خانواده داشت و این بیماری به صورت چشم گیری عادات روزانه بدن، شرایط روحی، موقعیت اجتماعی و اقتصادی را تحت تاثیر قرار داد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه اضطراب کرونا با امیدواری و تعارض معلم و شاگرد در شروع کلاس های حضوری سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه شهر کرمانشاه در سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تعداد ۳۰۰ نفر به عنوان نمونه برای پاسخ دهی به پرسشنامه های پژوهش انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اضطراب کرونا، امیدواری و تعارض معلم و شاگرد استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که اضطراب کرونا با امیدواری و تعارض معلم و شاگرد رابطه معناداری دارد و اضطراب کرونا پیش بینی کننده میزان امیدواری و تعارض معلم و شاگرد است.نتیجه گیری: در نتیجه مشاوران مدارس جهت کاهش مشکلات تحصیلی و اضطراب کرونا در دانش آموزان باید در پی برنامه های آموزشی و مداخلات درمانی باشند.

Keywords:

اضطراب کرونا , امیدواری , تعارض معلم و شاگرد