طراحی الگوی جامع مدیریت استعداد با رویکرد ارتقاء برنامه ریزی شغلی

پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل جامع مدیریت استعداد با رویکرد ارتقاء برنامه ریزی شغلی در سازمان نظامی مورد مطالعه با روش آمیخته اکتشافی بوده است. جامعه آماری بخش کیفی، شامل صاحب نظران و خبرگان حوزه منابع انسانی بوده و برای آگاهی از دیدگاه آنان، تعداد ۱۲ مورد مصاحبه به شیوه هدفمند و با رعایت اصل اشباع صورت پذیرفت. در بخش کمی، جامعه آماری مشتمل بر مدیران سطوح مختلف به تعداد ۱۸۶ نفر و حجم نمونه از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای ، تعداد ۱۲۵ نفر محاسبه گردید. گرداوری اطلاعات در بخش کیفی به روش مصاحبه نیمه ساختار یافته و در بخش کمی، از طریق پرسشنامه محقق ساخته انجام گرفت. روایی صوری و روایی محتوایی(۰.۶۷) از طریق جمع بندی نظرات خبرگان و پایایی پرسشنامه نیز (آلفای کرونباخ:۰.۷۷) مورد برسی و تایید قرار گرفت.داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری و نرم افزار های ,Smart PLS Spss مورد تحلیل قرار گرفته اند. نتایج بخش کیفی نشان داد که در حوزه مدیریت استعداد مولفه مدیریت عملکرد با بار عاملی ۰.۲۲۹ در بین مولفه های مستخرجه از متغیر مدیریت استعداد و در حوزه برنامه ریزی شغلی، مولفه نگهداشت کارکنان با بار عاملی ۰.۹۱۷بیشترین میزان را تاثیرگذاری را به خود اختصاص داده اند. نتایج حاصل از بخش کمی پژوهش نیزحاکی از تاثیر معنادار مدیریت استعداد بر ارتقاء برنامه ریزی شغلی در سازمان مورد مطالعه بوده است.

Keywords:

مدیریت استعداد , برنامه ریزی شغلی , نیروی دریایی راهبردی ارتش ج. ا. ا