اثر عصاره هیدروالکلی گیاه کانابیس بر بقاء سلولی و تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی انسان به سلول های شبه استئوبلاستی

زمینه و هدف: ترشحات رزینی گیاه کانابیس، حشیش نام دارد و دارای خواص دارویی و روانگردانی فراوان است. مهم ترین ترکیب روانگردان این گیاه THC (دلتا-۹- تتراهیدروکانابینول) است که قادر به تحریک گیرنده های کانابینوئیدی در بدن است. این مطالعه به منظور تعیین اثر عصاره هیدروالکلی گیاه کانابیس بر بقاء سلولی و تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی انسان به سلول های شبه استئوبلاستی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی سلول های بنیادی مزانشیمی به دست آمده از بافت چربی ناحیه شکمی انسان با غلظت ۱۰۰ng/ml از عصاره هیدروالکلی گیاه کانابیس تیمار شدند. تایید هویت سلول ها با استفاده از تکنیک های فلوسایتومتری و RT-PCR انجام شد. اثر سیتوتوکسیک عصاره کانابیس به روش MTT و قابلیت تمایز استئوبلاستی سلول ها با کمک رنگ آمیزی آلیزارین رد بررسی شد. به کمک تهیه گسترش متافازی کروموزوم سلولی، آنالیز کاریوتیپ انجام گردید. یافته ها: هویت سلول های بنیادی مزانشیمی چربی با بیان مارکرهای مزانشیمی غیرهماتوپویتیک (CD۹۰، CD۴۴ و CD۷۳) و عدم بیان مارکر هماتوپویتیک (CD۳۴ و CD۴۵) تایید شد. رنگ آمیزی آلیزارین رد نشان داد که تیمار با کانابیس اثری بر تمایز استئوبلاستی این سلول ها ندارد و سلول های تیمار شده مانند سلول های گروه کنترل به سلول های استخوانی تمایز یافتند. همچنین عصاره کانابیس اثری بر ساختار، وضعیت مورفولوژیکی و تعداد کروموزوم های این سلول ها نداشت. نتیجه گیری: سلول های مزانشیمی چربی انسان در حضور عصاره هیدروالکلی گیاه کانابیس قابلیت تمایز استئوبلاستی خود را حفظ می نمایند. همچنین این عصاره اثری بر کاریوتیپ کروموزومی سلول ها ندارد.

Keywords:

Cannabis sativa , Fat mesenchymal cells , Osteoblast , Karyotype , کانابیس , سلول های مزانشیمی چربی , استئوبلاست , کاریوتیپ