کیفیت زندگی مادران دارای کودکان مبتلا به اوتیسم

زمینه و هدف: والدین کودکان مبتلا به اوتیسم در فعالیت های روزانه خود و روابط اجتماعی دچار مشکل بوده و کیفیت زندگی پایینی دارند. اثر منفی داشتن کودک کم توان یا ناتوان، بیشتر از همه اعضای خانواده در مادر کودک سبب ایجاد تنش و فشار می شود. این مطالعه به منظور تعیین کیفیت زندگی مادران دارای کودکان مبتلا به اوتیسم در مقایسه با مادران دارای کودک سالم انجام شد. روش بررسی: این مطالعه مورد - شاهدی روی ۳۶ مادر دارای کودک مبتلا به اوتیسم و ۱۱۴ مادر با کودک سالم در شهر گرگان طی سال ۱۳۹۴ انجام شد. نمونه گیری به صورت تصادفی و ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه کیفیت زندگی استاندارد SF-۳۶ بود. یافته ها: کیفیت زندگی مادران دارای کودک مبتلا به اوتیسم کاهش آماری معنی داری در مقایسه با کیفیت زندگی مادران کودک سالم داشت (P<۰.۰۵). همچنین کیفیت زندگی شامل ابعاد سلامت عمومی، عملکرد اجتماعی و محدودیت نقش به دلیل عملکرد روانی عاطفی و جسمانی در گروه مادران دارای کودک اوتیسم در مقایسه با مادران دارای کودک سالم کاهش آماری معنی داری داشت (P<۰.۰۵). نتیجه گیری: مادران دارای کودک اوتیسم از میزان کیفیت زندگی پایینی برخوردار بودند. لذا طراحی برنامه های مناسب برای ارتقاء وضعیت سلامتی و کیفیت زندگی آنها در اولویت طرح های بهداشتی درمانی، پیشنهاد می شود.

Keywords:

Autism , Quality of life , Mother , Child , اوتیسم , کیفیت زندگی , مادر , کودک