اثر آموزش ذهن آگاهی بر بهزیستی فردی و سلامت روان سالمندان زن

زمینه و هدف : جمعیت سالمندی با سرعت چشمگیری در سراسر دنیا در حال افزایش است. یکی از معیارهای سنجش نیازها و شرایط سلامتی سالمندان و همچنین بهبود آن، شاخص کیفیت زندگی است. ذهن آگاهی نوعی هشیاری است و زمانی پدیدار می شود که ما با تجربیاتمان به گونه ای دقیق تر و با جزئیات حاضر در زمان حال و بدون قضاوت مواجه شویم. این مطالعه به منظور تعیین اثر آموزش ذهن آگاهی بر بهزیستی فردی و سلامت روان سالمندان زن انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه شبه تجربی ۴۶ زن سالمند بالای ۶۰ سال مرکز نگهداری روزانه کانون جهاندیدگان گرگان به صورت غیرتصادفی در دو گروه ۲۳ نفری مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله در هشت جلسه دو ساعته آموزش ذهن آگاهی شرکت نمودند. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه سلامت عمومی-۲۸ (GHQ-۲۸) و پرسشنامه بهزیستی شخصی بزرگسالان (PWI-A) (personal well-being index – adult) بود که در ابتدا و انتهای مطالعه توسط سالمندان تکمیل گردید. یافته ها : در گروه مداخله آموزش ذهن آگاهی سبب افزایش آماری معنی دار خرده مقیاس بهزیستی شخصی در پس آزمون (۵۳±۵۷.۴) در مقایسه با پیش آزمون (۱۰.۶±۴۳.۲) و نیز خرده مقیاس سلامت روان و مولفه های آن در پس آزمون (۵.۳±۱۳.۴۷) در مقایسه با پیش آزمون (۱۰.۹±۳۵.۶) گردید (P<۰.۰۵). خرده مقیاس های بهزیستی شخصی و سلامت روان و مولفه های آن در ابتدا و انتهای مطالعه گروه کنترل تفاوت آماری معنی داری یافت نشد. نتیجه گیری : آموزش ذهن آگاهی سبب بهبود خرده مقیاس های بهزیستی شخصی و سلامت روان در زنان سالمند می گردد.

Keywords:

Mindfulness , Elderly , Personal well-being , Quality of life , ذهن آگاهی , سالمندی , بهزیستی شخصی , کیفیت زندگی