اثر اسانس اسطوخودوس در روغن کنجد و پماد سیلورسولفادیازین بر ترمیم زخم سوختگی موش سوری

زمینه و هدف : سوختگی یکی از علل عمده مرگ و میر در دنیا است. این مطالعه به منظور تعیین اثر اسانس اسطوخودوس در روغن کنجد و سیلورسولفادیازین بر ترمیم زخم سوختگی موش سوری انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی ۳۰ سر موش سوری به طور تصادفی در ۵ گروه ۶ تایی گروه ها شامل کنترل منفی (سرم فیزیولوژی)، کنترل مثبت (پماد سیلورسولفادیازین)، تجربی اول (اسانس اسطوخودوس)، تجربی دوم (ترکیب اسانس اسطوخودوس در روغن کنجد) و تجربی سوم (روغن کنجد) قرار داده شدند. بعد از اعمال سوختگی با صفحه داغ به قطر ۲ سانتی متر، تیمار زخم ها انجام شد. در روزهای ۱ ، ۳ ، ۶ ، ۹ ، ۱۸ و ۲۱ قطر زخم و درصد بهبودی محاسبه گردید. در روز ۲۱ نمونه برداری بافتی از محل زخم در هر گروه انجام شد. یافته ها : درصد بهبودی به ترتیب در گروه های کنترل مثبت، تجربی دوم، تجربی اول و تجربی سوم نسبت به گروه کنترل منفی افزایش آماری معنی داری نشان داد (P<۰.۰۵). درصد بهبودی گروه کنترل مثبت و گروه تجربی دوم در بسیاری از روزهای ترمیم یکسان و دارای اختلاف آماری معنی دار با گروه کنترل منفی بود (P<۰.۰۵). میزان ترمیم بافتی براساس انباشتگی کلاژن، فیبروبلاست ها و یکپارچگی اپیدرم به ترتیب در گروه کنترل مثبت، گروه تجربی دوم، گروه تجربی اول و گروه تجربی سوم بیشتر بود. نتیجه گیری : ترکیب اسانس اسطوخودوس در روغن کنجد همانند پماد سیلورسولفادیازین به عنوان ترکیب گیاهی دارای اثرات ترمیمی بر زخم سوختگی در موش سوری بود.

Keywords:

Burn wound , Wound healing , Lavender oil , Sesame oil , Silver sulfadiazine , Mice , سوختگی , ترمیم زخم , اسطوخودوس , روغن کنجد , سیلورسولفادیازین , موش سوری