فراوانی اختلالات اسکلتی - عضلانی و ارتباط آن با دانش ارگونومی و عوامل محیطی در کادر پرستاری

زمینه و هدف : اختلالات اسکلتی - عضلانی یک بیماری شغلی است و به علت شرایط نامطلوب کاری بروز می کند. این مطالعه به منظور تعیین اختلالات اسکلتی - عضلانی و ارتباط آن با دانش ارگونومی و عوامل محیطی ایستگاه کاری کادر پرستاری انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی تحلیلی روی ۱۱۰ نفر از کادر پرستاری بیمارستان های رازی و امام شهرستان قائمشهر و ساری انجام شد. پرسشنامه ویژگی های دموگرافیک، پرسشنامه عمومی عوارض و ناراحتی های اسکلتی – عضلانی (نوردیک) و پرسشنامه بازرسی HSE و ارگونومی در ساختمان و دفاتر اداری به ترتیب برای تعیین وضعیت دموگرافیک افراد مورد مطالعه و آسیب های شغلی، میزان آگاهی از علم ارگونومی و مشکلات کاری استفاده گردید. یافته ها : شیوع درد ناحیه کمر، زانوها، مچ پاها، گردن، پشت، شانه ها، دست ها و ران ها به ترتیب ۵۸.۲% و ۵۶.۴% و ۵۶.۴% و ۵۰% و ۴۸.۲% و ۴۳.۳% و ۳۶.۴% و ۳۲.۷% تعیین شد. شرایط محیط کار شامل تهویه (۲۳.۶%)، روشنایی (۲۲.۷%) و سیستم سرمایش – گرمایش (۴.۵%) نامطلوب ارزیابی شد. ۳۱درصد از پرستاران صندلی و ۳۴درصد میزکار را برای شرایط کاری و و ضعیت بدنی خود نامناسب دانستند. بین سن کارکنان و ساعات کار در هفته با اختلالات اسکلتی – عضلانی در ناحیه کمر ارتباط آماری معنی داری یافت شد (P<۰.۰۵). هفتاد و هفت درصد کادر پرستاری از علم ارگونومی اطلاع داشتند؛ ۲۲.۸% برای وضعیت بدنی در هنگام کارکردن آموزش دیده بودند و ۶۰ درصد آنان در زمینه انتقال و جابجایی آموزش ندیده بودند. نتیجه گیری : بیشترین ابراز ناراحتی اسکلتی – عضلانی کادر پرستاری در ناحیه کمر، زانوها، مچ پاها و گردن بود. آموزش کادر پرستاری برای انتقال بیماران و وضعیت بدنی صحیح در هنگام کار ضروری است.

Keywords:

Musculoskeletal disorder , Nursing staff , Ergonomy , اختلالات اسکلتی – عضلانی , پرستار , ارگونومی