اثر کوئرستین بر حافظه و یادگیری موش صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

زمینه و هدف : دیابت قندی یک بیماری شایع اندوکرین است که موجب بروز اختلال در روند یادگیری و حافظه می شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر کوئرستین بر حافظه و یادگیری موش های صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی ۴۰ سر موش صحرایی ویستار به طور تصادفی در ۵ گروه ۸ تایی کنترل، کنترل تحت تیمار با کوئرستین، دیابتی و دیابتی تحت تیمار با کوئرستین mg/kg/bw ۱۰ و ۲۰ قرار گرفتند. دیابت با استفاده از تزریق استرپتوزوتوسین به صورت تک دوز و درون صفاقی به میزان mg/kg/bw ۶۰ در حیوانات القاء شد. کوئرستین به صورت داخل صفاقی به مدت ۱۴ روز تزریق شد. برای ارزیابی حافظه و یادگیری از آزمون اجتنابی غیرفعال و ماز Y استفاده گردید. یافته ها : در یادگیری اجتنابی غیرفعال از نظر تاخیر اولیه هیچگونه تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه دیابتی و دیابتی تحت تیمار یافت نشد. همچنین کاهش آماری معنی دار تاخیر عبور در موش های دیابتی نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید (P<۰.۰۵). میزان تاخیر عبور در گروه کنترل ۱۹.۲۶±۳۸۳.۵۷ بود؛ در گروه دیابتی به ۱۰.۳۸±۱۲۸.۸۶ کاهش یافت و در گروه های دیابتی تحت درمان در مقایسه با گروه دیابتی افزایش آماری معنی دار نشان داد (P<۰.۰۵). تاخیر عبور در گروه دیابتی کوئرستین mg/kg/bw ۱۰ به ۲۳.۷۶±۳۱۶.۶۷ و در گروه دیابتی کوئرستین mg/kg/bw ۲۰ به ۳۱.۲۱±۳۹۷.۵۰ افزایش یافت. به علاوه، درصد تناوب در حیوانات دیابتی به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (P<۰.۰۵). در گروه کنترل مقدار آن ۳.۰۷±۷۰.۱۰ و در گروه دیابتی ۱.۸۳±۳۴.۳۸ تعیین شد و در گروه های دیابتی تحت درمان بیشتر از گروه دیابتی بود (P<۰.۰۵). در گروه دیابتی کوئرستین mg/ kg/bw ۱۰ به ۳.۷۶±۷۰.۹۱ و در گروه دیابتی کوئرستین mg/ kg/bw ۲۰ به ۵.۷۶±۷۵.۴۳ افزایش یافت. نتیجه گیری : تجویز کوئرستین به مدت ۱۴ روز سبب تقویت حافظه و یادآوری و نیز بهبود حافظه فضایی کوتاه مدت حیوانات دیابتی گردید.

Keywords:

Diabetes , Quercetin , Learning , Memory , Rat