ارتباط گرلین و گلوکز سرم در مردان چاق مبتلا به بیماری دیابت نوع ۲

زمینه و هدف : گرلین پپتید ۲۸ اسیدآمینه ای، اخیرا به عنوان یک آدیپوسایتوکین شناخته شده است؛ اما نقش آن در بیماری های مزمن نظیر دیابت هنوز به طور کامل شناخته نشده است. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین سطح گرلین و گلوکز سرم در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی روی ۴۵ مرد چاق ۵۰-۳۷ ساله مبتلا به بیماری دیابت نوع ۲ در شهرستان ساوه طی سال ۱۳۸۹ انجام شد. سطح ناشتای گلوکز، انسولین و گرلین سرم بعد از یک گرسنگی شبانه و هموگلوبین گلیکوزیله اندازه گیری گردید. از رگرسیون خطی برای تعیین همبستگی بین غلظت گرلین با گلوکز، انسولین و هموگلوبین گلیکوزیله استفاده گردید. یافته ها : بین هموگلوبین گلیکوزیله و غلظت گرلین سرم ارتباط آماری معنی داری یافت نشد. در حالی که ارتباط آماری معنی داری بین گلوکز ناشتا و گرلین سرم در بیماران مشاهده گردید (P<۰.۰۵). همچنین ارتباط بین سطح گرلین با انسولین سرم از نظر آماری معنی دار بود (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که افزایش گرلین سرم با افزایش گلوگز سرم همراه بوده و سطح گرلین سرم می تواند به عنوان شاخص پیش بینی کننده مناسبی از سطح گلوکز خون در مردان مبتلا به بیماری دیابتی نوع ۲ استفاده شود.

Keywords:

Ghrelin , Glucose , Insulin , Obesity , Type-۲ diabete , گرلین , گلوکز , انسولین , چاقی , دیابت نوع ۲ , هموگلوبین A۱c