اثر ویتامین E بر فعالیت آنزیم های پارا اکسوناز، سوپراکسیددیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز و لیپیدپروفایل در بیماران مبتلا به بتاتالاسمی ماژور

زمینه و هدف : یکی از مشکلات بیماران مبتلا به تالاسمی، آسیب بافتی ناشی از استرس اکسیداتیو در اثر انباشت آهن است. این مطالعه به منظور تعیین اثربخشی مکمل یاری ویتامینE بر فعالیت آنزیم های پاراکسوناز (PON)، سوپراکسیددیسموتاز (SOD) ، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و لیپید پروفایل در بیماران مبتلا به بتاتالاسمی ماژور انجام شد. روش بررسی : این کارآزمایی بالینی روی ۶۰ بیمار مبتلا به بتاتالاسمی ماژور (۲۵ مرد و ۳۵ زن) با سن بیش از ۱۸سال، در شهرستان گرگان طی سال ۱۳۸۸ انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند و از نظر سن و جنس همسان شدند. گروه مداخله سه ماه تحت مکمل یاری ویتامینE به میزان ۴۰۰ میلی گرم روزانه قرار گرفتند و گروه شاهد هیچ نوع مکملی را در این مدت دریافت نکردند. قبل از آغاز و در پایان دوره مطالعه نمونه های خون از همه بیماران جمع آوری شد و متغیرهای موردنظر شامل سطح سرمی ویتامین E، تری گلیسرید (TG)، لیپوپروتئین کم چگال (LDL-c)، لیپوپروتئین پرچگال (HDL-c)، ظرفیت کل آنتی اکسیدانی سرم (TAC) و فعالیت آنزیم های GPX، SOD و PON اندازه گیری شد. از Paired t-test برای مقایسه تغییرات متغیرهای مورد بررسی قبل و بعد از مداخله استفاده گردید. یافته ها : یافته ها نشان داد که در گروه مکمل یاری شده با ویتامین E ، افزایش معنی داری در سطح سرمی ویتامین E ، HDL-c ، فعالیت آنزیم PON و کاهش معنی داری در سطح GPX دیده شد (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که مکمل یاری ویتامین E در بیماران بتاتالاسمی ماژور می تواند اثرات کاهنده بر استرس اکسیداتیو و پروفایل لیپید داشته باشد.

Keywords:

Vitamin E , Beta major thalassemia , Paraoxonase-۱ , SOD , GPX , Lipid profiles , ویتامین E , بتاتالاسمی ماژور , پارا اکسوناز -۱ , سوپراکسیددیسموتاز , گلوتاتیون پراکسیداز , لیپیدهای سرم