سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

Login
PapersConferencesJournals

اثر پدیده ترجیح مکان شرطی شده (CPP) ناشی از مورفین بر آستروسیت های شکنج دندانه ای موش صحرایی نر

Publish place: Journal of Gorgan University of Medical Sciences، Vol: 13، Issue: 2
Publish Year: 1390
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 203

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

DOWNLOAD Paper

Export:

Link to this Paper:
https://civilica.com/doc/1724253

Document National Code:

JR_GOUMS-13-2_003

Index date: 16 August 2023

اثر پدیده ترجیح مکان شرطی شده (CPP) ناشی از مورفین بر آستروسیت های شکنج دندانه ای موش صحرایی نر abstract

زمینه و هدف : تغییرات مورفولوژیک در نقاط مختلف مغز از جمله هیپوکامپ و شکنج دندانه ای که دارای تغییرات شکل پذیر (پلاستیسیتی) زیادی هستند؛ به دنبال تزریق داروهای اعتیادآور در مطالعات انسانی و حیوانی مشاهده شده است. ازسوی دیگر، شواهد نشان داده اند که آستروسیت ها به طور فعال در شکل پذیری سیناپسی شرکت دارند. این مطالعه به منظور تعیین اثر پدیده ترجیح مکانی شرطی شده (CPP) بر ساختار سلولی (تعداد آستروسیت های) شکنج دندانه ای موش صحرایی نر و استفاده از روش ایمونوهیستوشیمی برای ردیابی آستروسیت ها انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی از ۴۸ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین وزنی ۲۵۰-۲۲۰ گرم استفاده شد. برای آزمایشات رفتاری، موش ها به ۸ گروه کنترل، کنترل - سالین، شم ۱ ، شم ۲ و شم ۳ (به ترتیب مورفین ۲.۵ ، ۵ و ۷.۵ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن)، آزمایشی CPP۱ ، آزمایشی CPP۲ و آزمایشی CPP۳ (به ترتیب مورفین ۲.۵ ، ۵ و ۷.۵ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن + CPP) تقسیم بندی شدند. گروه های آزمایشی روزانه به مدت سه روز تزریق های زیرجلدی مورفین با دوزهای مختلف (mg/kg ۲.۵ ، ۵ و ۷.۵) و گروه های شم سالین با دوز mg/kg ۱ دریافت کردند و آزمایش ترجیح مکان شرطی شده در آنها مورد بررسی قرار گرفت. ۴۸ ساعت بعد از تست رفتاری، حیوانات با کلروفرم بیهوش شدند و مغز آنها فیکس شد. پس از انجام پردازش بافتی، برش های ۱۰ میکرونی تهیه شده با روش ایمونوهیستوشیمی رنگ آمیزی شدند. به منظور بررسی مورفومتریک آستروسیت های شکنج دندانه ای، از رنگ آمیزی اختصاصی آستروسیت ها (PTAH) و رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی GFAP استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS۱۶ و آزمون آماری One-way ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی داری کمتر از ۰.۰۵ در نظر گرفته شد. یافته ها : بیشترین پاسخ مورفین در دوز ۷.۵ mg/kg مشاهده شد. تعداد آستروسیت ها در گروه کنترل با میانگین ۶.۱۲۹±۲۰.۶۲۷ با تعداد آن در گروه کنترل - سالین با میانگین ۴.۷۱±۱۷.۳۳۹ تفاوت آماری معنی داری نداشت. در حالی که تفاوت تعداد آستروسیت های گروه کنترل با سایر گروه ها از نظر آماری معنی دار بود (P<۰.۰۰۱). نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان داد که پدیده ترجیح مکانی شرطی شده ناشی از مورفین می تواند موجب افزایش قابل ملاحظه ای در تعداد آستروسیت های گروه های شم و گروه های آزمایشی نسبت به گروه کنترل شود.

اثر پدیده ترجیح مکان شرطی شده (CPP) ناشی از مورفین بر آستروسیت های شکنج دندانه ای موش صحرایی نر Keywords:

اثر پدیده ترجیح مکان شرطی شده (CPP) ناشی از مورفین بر آستروسیت های شکنج دندانه ای موش صحرایی نر authors

روناک شعبانی

MSc in Anatomy, Faculty of Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

مهرداد جهانشاهی

Associate Professor, Department of Anatomy, Golestan Neuroscience Research Center, Golestan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran.

محسن نوروزیان

Assistant Professor, Department of Anatomy, Faculty of Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

یوسف صادقی

Professor, Department of Anatomy, Faculty of Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

نسرین سادات اعظمی

Assistant Professor, Department of Biology, Islamic Azad University, Gorgan Branch, Gorgan, Iran.