اثر میدان الکترومغناطیسی بر اپیدیدیم و مجرای دفران موش : یک مطالعه مورفومتریک

زمینه و هدف : پیشرفت در حال توسعه صنایع الکترونیک و استفاده روزافزون از دستگاه­های الکتریکی منجر به افزایش مواجهه افراد با امواج الکترومغناطیسی شده است. این مطالعه به منظور بررسی اثر امواج الکترومغناطیسی بر شاخص های مورفومتریک اپیدیدیم، مجرای دفران و بیضه موش انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی ۳۰ سر موش نر نژاد BALB/C انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه تجربی، شم (sham) و کنترل قرار داده شدند. موش های گروه تجربی به مدت ۸ هفته ، هر هفته ۶ روز و هر روز ۴ ساعت در معرض امواج الکترومغناطیسی با شدت۰.۵ میلی تسلا و فرکانس ۵۰ هرتز قرار گرفتند. موش های گروه کنترل و شم در معرض امواج قرار نگرفتند. بعد از پایان دوره آزمایش موش ها تحت بیهوشی کشته و لاپاراتومی شدند و بیضه های طرف چپ موش ها خارج و وزن گردید. نمونه ها با میکروسکوپ نوری تحت فرآیندهای روتین بافتی قرار گرفتند. قطر و ارتفاع اپیتلیوم مجاری اپیدیدیم و دفران تعیین گردید. نتایج به دست آمده با آزمون آنالیز واریانس (ANOVA) و آزمون تعقیبی Tukey مورد ارزیابی آماری قرار گرفت. یافته ها : میانگین قطر اپیدیدیم در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت (p<۰.۵) میانگین قطر مجرای دفران، ارتفاع سلول های اپیتلیال اپیدیدیم و مجرای دفران در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل و شم کاهش معنی داری داشت (p<۰.۵)  همچنین میانگین وزن بیضه در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل و شم کاهش معنی داری داشت(p<۰.۵). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میدان الکترومغناطیسی به مدت ۸ هفته و به میزان۰.۵ میلی تسلا سبب تغییرات مورفومتریک سلول های اپی تلیوم اپیدیدیم و مجرای دفران و کاهش وزن بیضه موش می گردد.

اثر میدان الکترومغناطیسی بر اپیدیدیم و مجرای دفران موش : یک مطالعه مورفومتریک Keywords:

Electromagnetic field , Mouse , Epididymis , Vas deferen , Testis , میدان الکترومغناطیسی , موش , اپیدیدیم , مجرای دفران , بیضه , مورفومتری