تهیه سیناپتوزوم مخچه موش بزرگ آزمایشگاهی و کاربرد پژوهشی آن در بررسی پروتئین های غشای پیش سیناپسی

زمینه و هدف : سیناپتوزوم به عنوان مدلی In Vitro واجد خواص منحصر به فردی است. لذا روش کلی تهیه و کاربرد آن در مطالعه پروتئین های غشای پیش سیناپسی معرفی می گردد. روش بررسی: این مطالعه با استفاده از ۵ سر موش انجام و در هر آزمایش سیناپتوزوم ها از مخچه یک موش تهیه شد. تایید سلامت نمونه ها به کمک شاخص های بیوشیمیایی و مورفولوژیک و فعالیت فیزیولوژیک آنها براساس پاسخ ترشحی به دپولاریزاسیون غشاء مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: فعالیت آنزیم لاکتات دهیدروژناز (LDH) بعد از تخریب غشاء نسبت به نمونه های سالم افزایش داشت (۸/۱۹ ، ۵=n). دپولاریزاسیون غشاء با غلظت ۱۵ میلی مولار یون پتاسیم رهایش سیناپتوزومی میانجی عصبی اگزوژن را به طور معنی داری افزایش داد (۷۶/۰۳ برابر نسبت به حالت پایه ، ۵=n). در میکروگراف های تهیه شده، غشای پلاسمایی، میتوکندری و وزیکول های سیناپسی مشاهده شدند. نتیجه گیری : رفتار ترشحی سیناپتوزوم به غلظت پتاسیم محیط وابسته بوده و بررسی مستقیم رهایش پایه و تحریک شده میانجی عصبی را فراهم می نماید. استفاده از سیناپتوزوم به دلیل سهولت، کارایی بالا و امکان تهیه از نمونه های انسانی رو به گسترش است.

Keywords:

Synaptosome , Human samples , In vitro model , سیناپتوزوم , نمونه های انسانی , مدل های بافتی In Vitro