گذاری اجمالی بر دیدگاه های قشیری و مولوی در باب اختیار فقر و انتخاب جوع
Publish place: Mysticism in Persian literature، Vol: 10، Issue: 40
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 86
This Paper With 25 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-10-40_006
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
Abstract:
رساله قشیریه، از ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری (۳۸۶- ۴۶۵) از نامورترین کتب تعالیم صوفیه است که در دو فصل به نگارش آمده و در آن، جوع و اختیار فقر، یکی از مقدمات سلوک و راه های تصفیه، تصقیل و تنویر درون دانسته شده است. قشیری در مسند یک صوفی عالم و عامل، در باب های چهاردهم و چهل و دوم رساله خود، حول موضوع فقر و جوع اختیاری، حق مطلب را ادا کرده و در خصوص اهمیت کم زنی (فقر) و کم خواری (جوع) و نقش آن دو در تعالی روحانی آدمی سخن رانده است. مولانا نیز هم عقیده با او در تایید فقر (کم زنی) و تحمل گرسنگی (بی دمی)، نظرات قابل اعتنایی دارد. نگارنده، به شیوه توصیفی-تحلیلی، با انطباق آراء این دو نشان داد هردو متفق القول اند که تحمل اکسیر گرسنگی و درآمدن در کسوت فقر خودخواسته، مایه مصونیت از سرکشی ها و مهلکات و سبب درآمدن در مراتع حقایق سبحانی و مدخل عدم ازلی و فقر ذاتی است.
Authors
فرشاد عربی دیزگرانی
Hamedan branch, Islamic Azad university, Hamedan, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :