نگرش عرفا بر مضمون حدیث تفرقه با تاکید بر مولوی
Publish place: Mysticism in Persian literature، Vol: 9، Issue: 33
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 38
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-9-33_007
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
Abstract:
در کتب ملل و نحل و مصادر روایی،حدیثی از پیامبر(ص) مبنی بر تشتت دیدگاه، میان امتهای یهود، نصارا و اسلام موسوم به«حدیث تفرقه» یاد میشود. عرفای مسلمان همچون دیگر اندیشهورزان، با ژرفبینی دراین روایت، ضمن تبیین و تحلیل، آن را دستمایه دیدگاه تاویل گرایانه و گاه مبتنی بر تسامح دینی یا به عبارتی «فرامذهب اندیشی» خود قرار داده اند. در این میان مولوی بلخی(۶۰۴-۶۷۲) در دیوان شمس وکتاب مثنوی به طرح دیدگاههای خویش در مواجهه با سایر ادیان و مذاهب پرداخته است. وی معانی متفاوتی را از تعبیر «هفتاد و دو»گانه پنداری اهل مذاهب طرح کرده، آن را بر سیاق مکتب عرفانی خویش تفسیر میکند. این نوشتار با روش توصیفی و تحلیل محتوای متون مرتبط،نشان میدهدکه برخی از عرفا با تسامح، هفتادودو مذهب را منازل راه خدا می دانند و قول به فرقه ناجیه را مغایر با رحمت واسعه الهی دانسته، برخی نیز انسان کامل و دیگران هم اهل بیت و اصحاب پیامبر را مصداق واقعی فرقه ناجیه پنداشتهاند.
Keywords:
Different sects , denominations Najia , mysticism , Rumi and Hadith , اختلاف فرق , فرقه ناجیه , عرفان , مولوی و حدیث تفرقه.
Authors
علی فتح اللهی
Associate Professor, Islamic Azad University of Khorramabad, Khorramabad, Iran
حبیب مکارم نژاد
Ph.D. Candidate