بررسی و نقد ساختارگرایی حکایت عرفانی « در تصوف » از مقامات حمیدی
Publish place: Mysticism in Persian literature، Vol: 8، Issue: 31
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 70
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-8-31_003
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
Abstract:
مقامات حمیدی؛ نوشته قاضی حمیدالدین ابوبکر بن عمر بن محمود، از ۲۴ مقامه و یک خاتمه تشکیل یافته و از جمله نثرهای مصنوع قرن ششم هجری است که صنایع لفظی در « در تصوف » آن در حداکثر سطح به کار رفته است. این نوشته از باب نمونه مقامه عرفانی این کتاب را بر اساس قواعد ساختارگرایی مورد بررسی قرار داده و در پایان به این نتیجه می رسد که درونمایه این اثر ادبی همواره پند و اندرز اخلاقی- عرفانی بوده است. نویسنده آن در لغت پردازی و ترکیب سازی از هیچ کوششی فروگذاری نکرده و آغاز و پایان یک نواخت مقامات را بدون آسیب و سکته حفظ کرده است. قاضی حمیدالدین در نوشتن این مقامه بنای تعلیمی- عرفانی در نیت داشته است و از نظر شکلی از کاربرد سجع و استفاده از الفاظ فصیح و بلیغ عربی و فارسی هیچ غفلت نکرده و در تضمین و درج اشعار شعرای فارسی و تازی هنرمندی نشان داده است.
Keywords:
Authors
ابوالفضل غنی زاده
Assistant professor of Payame Noor University of Iran, Iran