نفی «لا»، اثبات «الا» از نگاه مولانا
Publish place: Mysticism in Persian literature، Vol: 3، Issue: 9
Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 111
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-3-9_008
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
Abstract:
پیران طریقت و سخنوران حقیقت جو ذکر «لااله الاالله» را از لوازم، بل از پایه های سیر و سلوک و وصول به عالم یقین قرار داده و غفلت از آن را از موانع وصال برشمرده اند. یاد آگاهانهی محبوب، موجب می شود تا روندهی راه حق، عهد و پیمان بندگی خود را با خالق و حبیب خویش تجدید کرده، شهد ذوق روزگار وصل را در کام جانش تازه بدارد.
صدیقان راستین همواره برآن سرند تا افضل اذکار را بر دل و جان جاری سازند، و آن عبارت است از نفی ما سوی الله که شاخص آن «لا» (لااله) و اثبات ذات احدیت که با «الا» (الاالله) ابراز و اظهار می گردد، که تا سالک صادق ،غیریت و دویی را با جاروب «لا» از دل نزداید، و با مصباح «لا» چراغ جان را نیفروزد و با آتش «لا» تعینات را نسوزاند و با نهنگ «لا» دو عالم را نیوبارد و با تیغ «لا» وابستگی ها را نگسلد، نمی تواند لاف «الا» زند و به سرای «الا» پای گذارد و به صدر «الا» رسد و سلطنت «الا» را درک کند و به وحدت «الا الله» دست یابد.
نگارنده، برآن است تا در آغاز اشاره ای کوتاه به ذکر و تهلیل از دیدگاه بعض عارفان، عالمان و شاعران کند و آنگاه اصطلاح «لا» (لا اله) و ملازمت آن با «الا» (الا الله) را در برخی متون حکمی و عرفانی به اختصار تمام به عنوان فتح باب، بررسی کرده، پس از آن به کاربرد آنها و تصویرسازی های شگفت و زیبایی که مولانا در برابر چشمان اهل بینش می گشاید بپردازد.
Keywords:
Authors