انسان باوری و برخی از کارکردهای آن در شعر احمد شاملو

شاملو شاعری انکار ناپذیر و اندیشمندی برجسته و از مهم­ترین رهگشایان شعر معاصر فارسی پس از نیماست. مهم بودن او از یک سو به سبب پدید آوردن نوعی شعر فارسی است  که به شعرسپید معروف است  و از سویی دیگر به تاثیر کلامی و گفتار او مربوط می شود که کمتر شاعری در زمان حیات خود به چنین امکان و موقعیتی دست یافته است . یکی از برجسته ترین مشخصه های شعر شاملو در حوزه­ی محتوا و اندیشه، مضامین انسانی و اجتماعی است. صمیمیت شاملو به انسان و عواطف او ، نتیجه­ی مستقیم زندگی و تجربه های شخصی اوست. درواقع، هسته­ی اصلی و مرکزی شعر شاملو ، مردم هستند و ارزش های انسانی؛ آن هم انسانی  آزاد با شور و هیجان و عشق . در مقاله­ی حاضر، برخی از عناصر انسان باوری در سروده های احمد شاملو باز خوانی و بررسی می شود.

Keywords:

Humanism , Persian contemporary literature , Shamlu. , انسان باوری , شعر معاصرفارسی , احمد شاملو