رابطه بین مشارکت و انطباق پذیری سازمانی با اثربخشی سازمانی: نقش میانجی اخلاق سازمانی

زمینه:‎ ‎امروزه، با پیچیده تر‎ ‎شدن‎ ‎سازمان ها‎ ‎و نگرش های جدید نسبت به توانمندی های کارکنان، نقش انطباق پذیری و مشارکت سازمانی در افزایش بهره وری و اثربخشی سازمان، آشکار شده است، و با توجه به اهمیت‎ ‎احساسات مثبت در ارتقاء سازمانها، مدیران باید در ایجاد جو کاری اخلاقی و مشارکت کارکنان،‎ ‎توجه بیشتری نمایند. پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین مشارکت و انطباق پذیری سازمانی با اثربخشی سازمانی با توجه به نقش میانجی اخلاق سازمانی است. روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است، جامعه آماری در این تحقیق کلیه کارکنان و اعضای هیات علمی دانشگاه ولیعصر(عج) رفسنجان ۲۷۰ نفر بودند که نمونه تحقیق ۱۵۹ نفراز این افراد، با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها: چهار پرسشنامه مشارکت سازمانی، انطباق پذیری سازمانی، اخلاق سازمانی و اثربخشی سازمانی می باشند. برای تحلیل داده‎ ‎ ها از نرم افزارSPSS ‎ جهت تعیین ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل نقش متغیر میانجی استفاده شد‎.‎ یافته ها: نتایج پژوهش حاکی از وجود رابطه مثبت و معنی دار بین مشارکت سازمانی و انطباق پذیری سازمانی با‎ اثربخشی سازمانی و اخلاق سازمانی می باشد، نقش میانجی اخلاق سازمانی در رابطه بین مشارکت و انطباق پذیری سازمانی با اثربخشی سازمانی معنی دار است. نتیجه گیری:‎ ‎نتایج این پژوهش حاکی از آن است،که مشارکت سازمانی و انطباق پذیری سازمانی و اخلاق سازمانی عوامل پیش‎بینی کننده خوبی برای اثربخشی سازمانی‎ ‎می باشند و بایستی زمینه های تقویت آنها را در سازمان فراهم کرد.

Keywords:

Organizational participation , Organizational Adoptability , Organizational efficiency , Organizational ethics , مشارکت سازمانی , انطباق پذیری سازمانی , اثربخشی سازمانی , اخلاق سازمانی