سرمایه اجتماعی و اخلاق زیست محیطی کشاورزان

زمینه: بهره مندی از اخلاق زیست محیطی پیش زمینه حل مشکلات زیست محیطی بوده و از عوامل مختلفی تاثیر میپذیرد. در راستای شناسایی این عوامل، هدف اصلی این مطالعه، بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و اخلاق زیست محیطی کشاورزان است. روش: روش تحقیق مطالعه حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری و تحلیل اطلاعات، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، همه کشاورزان شهرستان زابل در سال زراعی ۹۳-۹۴ بودند که ۱۷۸ نفر از آن ها بر اساس جدول بارتلت و همکاران و با روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه آماری گزینش شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامههای استاندارد و محقق ساخته استفاده شد. برای آزمون فرضیه های تحقیق از ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده گردید. یافته ها: نتایج یافتههای تحقیق نشان داد که بین متغیرهای سرمایه اجتماعی و همه مولفه های آن با اخلاق زیست محیطی در سطح ۰۱/۰ رابطه معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: سرمایه اجتماعی کشاورزان رابطه مستقیمی با اخلاق زیست محیطی آنان دارد. بنابراین، توجه و سرمایه گذاری برنامه ریزان و سیاست گذاران بر روی سرمایه اجتماعی کشاورزان موجب بهبود اخلاق زیست محیطی آنان و عدم توجه به آن موجب کاهش اخلاق زیست محیطی میشود.

Keywords:

Ethics , Environmental Ethics , Social Capital , اخلاق , اخلاق زیست محیطی , سرمایه اجتماعی