رابطه اصول اخلاقی با ارتباطات اثربخش سازمانی

زمینه: یک از عوامل مهم در کاهش تعارضات در درون سازمان، ارتباطات اثربخش است که عوامل مختلفی بر آن اثر می­گذارد. تحقیقات مختلف به نوعی به این عوامل اشاره کرده­اند. هدف این مقاله، تبیین اثرگذاری اصول اخلاقی بر ارتباطات اثربخش کارکنان است که در این میان به نقش متغیرهای میانجی نیز اشاره خواهد شد. روش: پژوهش از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کارکنان بخش نورد گرم مجتمع فولاد مبارکه اصفهان بود. تعداد ۱۳۴ نفر با استفاده از فرمول نمونه گیری به روش تصادفی ساده انتخاب گردید. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد که مشتمل بر پنج بخش اخلاق، حکمت، معنویت، فضیلت و ارتباطات بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر آمار توصیفی، از آمار استنباطی و مدل تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار لیزرل استفاده شد. یافته ها: بر اساس خروجی مدل مسیر و اعداد معناداری، یافته ها نشان داد بین متغیرهای اخلاق، حکمت، معنویت، فضیلت و ارتباطات اثربخش در سازمان رابطه معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر، از ۱۰ رابطه دو به دو بین متغیرهای موجود در مدل، ۹ رابطه معنی دار و فقط رابطه بین متغیر فضیلت و ارتباطات اثربخش معنی­دار نبود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه می توان به برنامه ریزی سازمان در جهت افزایش میزان بهره وری با استفاده از شاخص های اخلاقی موثر بر ارتباطات اثربخش کمک کرد؛ تا با توجه به اصول مهم اخلاقی و اثرگذار فرهنگ اسلامی- ایرانی جامعه، شرایط را برای ایجاد بستر لازم در جهت نزدیک شدن مدیران با ویژگی های اسلامی فراهم نمایند.

Keywords:

Communication , Ethics , Wisdom , Virtue , Spirituality , ارتباطات , اخلاق , حکمت , فضیلت , معنویت