ارزیابی سکوهای پایه ثابت تحت امواج حدی منطقه خلیج فارس با استفاده از روش زمان دوام موج

زمان دوام موج روشی در حوزه زمان است که از آن می توان جهت ارزیابی پاسخ سازه های دریایی تحت شرایط طوفانی مختلف استفاده کرد. در این روش، رکوردهای شرایط حدی مختلف امواج دریا که نشان دهنده طوفان هایی با شدت های مختلف هستند جای خود را به رکورد مصنوعی (تابع موج) می دهند که شدت آن با گذشت زمان افزایش می یابد. بر این مبنا یک رکورد تابع موج می تواند جایگزین تعداد زیادی رکورد امواج دریا با شدت های مختلف شود و بدین صورت هزینه محاسباتی به میزان قابل توجهی کاهش یابد. همچنین در این روش قابلیت اعتمادپذیری سازه ها می تواند بر اساس مدت زمانی که آن ها در برابر بارگذاری تابع موج پاسخ قابل قبولی نشان می دهند، سنجیده شود. در این مطالعه روش تولید این رکوردهای مصنوعی تشریح شده و کاربرد آن بر روی یک سکوی پایه ثابت تحت امواج حدی منطقه خلیج فارس بررسی شده است. جهت ارزیابی دقت این روش در تخمین پاسخ سازه، پاسخ های بیشینه جابجایی عرشه و برش پایه حاصل از روش زمان دوام موج با پاسخ های حاصل از تحلیل های سه ساعته با یکدیگر مقایسه شده اند. نتایج نشان می دهد که روش زمان دوام موج توانسته است که نتایج تحلیل سه ساعته را با دقت قابل قبولی تخمین بزند.

ارزیابی سکوهای پایه ثابت تحت امواج حدی منطقه خلیج فارس با استفاده از روش زمان دوام موج Keywords:

Persian Gulf sea conditions , WET , Fixed offshore structure , Assessment , شرایط دریایی خلیج فارس , روش زمان دوام موج , سکوی پایه ثابت , ارزیابی