تاثیر فعالیتهای موسیقایی بر حافظه کوتاه مدت دانش آموزان کم توان ذهنی

هدف: هدف از این پژوهش بررسی تاثیر فعالیتهای موسیقایی بر حافظه کوتاه مدت دانش آموزان کم توان ذهنی است. روش: در این پژوهش که از نوع مطالعات آزمایشی و طرح پژوهشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است، ۲۶ دانش آموز دختر کم توان ذهنی با دامنه سنی ۱۲ تا ۱۹ سال و میانگین۶۵/۱۴ و انحراف استاندارد ۶۷/۱ که در سال تحصیلی ۸۶-۱۳۸۵ در پایه های چهارم و پنجم مرکز آموزشی دانش شهرری مشغول به تحصیل بودند، به تصادف به دو گروه مساوی تقسیم شدند وسپس با انتساب تصادفی، مداخله فعالیتهای موسیقایی (شامل موسیقی و اجرای حرکات موزون) در گروه آزمایش به مدت ۱۵ هفته و هر هفته دو جلسه اجرا شد. در این مدت گروه کنترل تحت تمرینات موسیقی یا ورزشی قرار نداشتند و فقط برنامه درسی معمولی را دریافت کردند. برای هر دو گروه قبل و بعد از اجرای مداخلات خرده آزمون ارقام وکسلر برای سنجش حافظه کوتاه مدت اجرا شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون پارامتری t برای مقایسه تفاوت های پیش آزمون و پس آزمون میانگینها استفاده شد. یافته ها: با استفاده از آزمون پارامتری t، بین میانگین نمرات گروه کنترل و آزمایش در پیش آزمون حافظه (۹۲۶/۰=p ) تفاوت معناداری مشاهده نشد.  اما همین آزمون نشان داد که میانگین نمرات دو گروه کنترل و آزمایش در پس آزمون حافظه (۳۰۵/۳- =t و۰۰۶/۰>p ) تفاوت معنادار دارد و عملکرد گروه آزمایشی بهتر بوده است. آزمون پارامتری t در گروه آزمایش نشان داد بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون حافظه تفاوت معنادار وجود دارد (۸۳۶/۹- = tو ۰۰۰۱/۰>p ). در حالی که با استفاده از همین آزمون، بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون حافظه در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد (۱۴۰/۰=p ). نتیجه گیری: با استناد به داده های به دست آمده از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که با اجرای فعالیتهای موسیقایی، حافظه کوتاه مدت دانش آموزان کم توان ذهنی بهبود می یابد.

Keywords:

Mental retardation , Musical activities , Short term memory , کم توان ذهنی , فعالیتهای موسیقایی , حافظه