عوامل تعیین کننده کارآمدی تدریس از دیدگاه مدرسین غیربالینی دانشگاه علوم پزشکی کردستان: یک مطالعه کمی

مقدمه: از آنجایی که نیازهای جامعه مرتبا در حال تغییراست، ایجاد تغییر در آموزش نیز لازم می نماید؛ دیدگاه اساتید، به عنوان آموزش دهندگان و معتبرترین رده های درگیر در آموزش پزشکی، از اهمیت بالایی برخوردار است. این مطالعه با هدف بررسی عوامل تعیین کننده در کارآمدی تدریس از دیدگاه اساتید غیربالینی دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سال ۱۳۸۸ انجام گردید. روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، تمامی مدرسین غیر بالینی دانشگاه علوم پزشکی کردستان شامل ۷۲ نفر در سال تحصیلی ۱۳۸۸ مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه ای محقق ساخته و روا و پایا بود که به جمع آوری نظرات اساتید در مورد وضعیت آموزشی دانشگاه می پرداخت. داده ها پس از تکمیل توسط مدرسین غیربالینی، جمع آوری و کد گذاری شد و توسط نرم افزار SPSS v.۱۱.۵ و با استفاده از آزمون های آمار توصیفی( فراوانی و درصد ) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: مدرسین غیر بالینی، داشتن توان علمی (۲/۹۷ درصد)، توانایی سخنوری (۲/۹۷ درصد)، توان مهارت های ارتباطی (۹/۹۵ درصد)، توان ایجاد تفکر انتقادی در دانشجو (۶/۹۱ درصد)، نقش مدرک تخصصی (۸/۸۸ درصد) و توان ایجاد حل مشکل در دانشجو (۷/۸۴ درصد) را به ترتیب مهم ترین عوامل تعیین کننده کارآمدی تدریس می دانستند و ۱/۶۸ درصد آنان معتقد بودند که فعالیت پژوهشی استاد نقش زیادی در موفقیت آموزشی او دارد. نتیجه گیری: نتایج بیانگر این است که عوامل متعددی بر کارآمدی تدریس مدرسین غیربالینی تاثیر می گذارد که توجه به این عوامل در هنگام برنامه ریزی کارگاه های آموزشی و بازآموزی برای مدرسان می تواند کمک شایانی به موفقیت و موثر بودن این کارگاه ها در آموزش پزشکی کشورمان نماید و نیز حتی تاکیدی باشد بر ضرورت گنجاندن واحدهای مربوط به اصول و نحوه تدریس در کوریکولوم های دوره های کارشناسی ارشد و دکتری.

Keywords:

Effective teaching , medical education , non-clinical teachers , کارآمدی تدریس , آموزش پزشکی , مدرسین غیربالینی