عوامل تسهیل گر و ممانعت کننده در استفاده از روش یادگیری از همتایان در آموزش بالین از دیدگاه دانشجویان پرستاری

مقدمه: آموزش و یادگیری از همتایان یک مداخله آموزشی موثر برای دانشجویان علوم سلامت در محیط های بالینی است. مطالعه حاضر به بررسی عمیق عوامل تسهیل گر و ممانعت کننده کاربرد این روش در بالین می پردازد. روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه کیفی از نوع تحلیل محتوا است؛ که به دلیل ماهیت کار جهت جمع آوری داده ها از شیوه بحث متمرکز گروهی استفاده گردید. دو گروه ( ۱۵ نفر) از دانشجویان کارشناسی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی بوشهر که در سال ۱۳۸۸ در یکی از بخش های کودکان یا نوزادان به روش همتایان آموزش دیده بودند، به بیان چگونگی تجاربشان از یادگیری از همتایان پرداختند. نتایج: تجزیه و تحلیل مصاحبه ها سه طبقه شامل نوع و حجم کار، نقش آموزشی مربی و ویژگی های دانشجویان را به عنوان عوامل تسهیل گر یادگیری از همتایان؛ و سه طبقه تنش در محیط، نظارت حاشیه ای مربی و عملکرد رقابتی دانشجویان را عوامل ممانعت کننده در روند یادگیری از همتایان شناسایی نمود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش بهتر است مربیان جهت اجرای این شیوه دانشجویان را توجیه نموده و ابتدا با حجم کار کم و با استرس کمتر به آموزش دانشجویان در به کارگیری این روش بپردازند و خود نیز نظارت بر اجرای صحیح آن داشته باشند. همچنین لزوم پرداختن بیشتر محققان در رشته های مختلف به این حیطه را پیشنهاد می نماید.

Keywords:

peer learning , nursing students , clinical education , focus group discussion , content analysis , qualitative research. , عوامل تسهیل گر , عوامل ممانعت کننده , یادگیری از همتایان , دانشجوی پرستاری , آموزش بالینی , بحث متمرکز گروهی , تحلیل محتوا , تحقیقات کیفی