ارشدیت، مفهومی گم شده در آموزش پرستاری ایران:مفهوم و کاربرد واژه های پیش رایزنی و رایزنی در آموزش پرستاری

در سال های اخیر برنامه های رایزنی و پیش رایزنی که گاهی تحت عنوان ارشدیت نیز گفته می شود، توانسته است در ارتقای یادگیری فعال یعنی انتقال یادگیری از محیط کلاس درس به محیط بالینی به صورت عملکرد بهتر در مراقبت از بیمار و افزایش مهارت های شناختی، تصمیم گیری، مشکل گشایی، ارزیابی و ارتباطی دانشجویان پرستاری کمک نماید. مفاهیم رایزنی و پیش رایزنی اولین بار در سال ۱۹۸۷ در حرفه پرستاری برای توصیف مسوولیت های پرستاران با تجربه در قبال دانشجویان پرستاری یا پرستاران جدید مطرح شد و برای اولین بار از این مفاهیم در محیط بالینی استفاده شد. با این وجود اظهار می شود که فلورانس نایتینگل اولین مربی یا رایزن پرستاری بوده است(۱). بورد ملی انگلستان و دپارتمان سلامت (And Department of Health English National Board) رایزنی و پیش رایزنی را به صورت «نقش هایی که پرستار، ماما یا بازرس بهداشت در قالب آن به بررسی، نظارت، تسهیل یادگیری و ارزیابی دانشجویان درعرصه بالین می پردازد»، تعریف نموده است(۲).